zondag 5 september 2010

Back in Time


Pantera

Deze Amerikaanse band werd opgericht in Ennis, Texas door de gebroeders Vincent Paul Abbott (drummer) en Darrell Lance Abbott (gitarist) in 1981. De overige groepsleden waren gitarist Terry Glaze, zanger Donnie Hart en bassist Tommy Bradford. Een jaar later zag de bezetting er al helemaal anders. Met het vertrek van Donnie werd Terry gebombardeerd tot zanger en Rex Robert Brown (alias Rexx Rocker) verving Tommy als bassist. Met de hulp van vader Jerry Abbott, bekend als producer en liedjesschrijver van country muziek, werd in eigen beheer een eerste langspeler opgenomen, ‘Metal Magic’ (1983). Het zwaartepunt in de muziek van Pantera lag toen bij heavy metal, glam- en hardrock en qua stijl leunde men sterk aan bij groepen als Kiss, Van Halen, Dokken en Quiet Riot. Op het naar hun debuut genoemde label bracht Pantera nog drie albums uit. Alleen ‘I Am The Night’ uit 1985 kreeg enige belangstelling in media middens. Het volgende jaar werd gekenmerkt door de release van enkele opmerkelijke thrash en speed metal albums en de opgang van bands als Metallica, Slayer en Megadeth was niet te stuiten. Iets dat ook niet onopgemerkt voorbijging in het Pantera kamp. Men wou af van het glam metal imago en dat luidde het vertrek in van zanger Terry Glaze, die inmiddels zijn artiestennaam had veranderd in Terrence Lee. Hij zou later de groep Lord Tracy uit de grond stampen. Ten huize Pantera ging men naarstig op zoek naar een vervanger en na een paar tijdelijke krachten kwam ene Philip Hansen Anselmo uit New Orleans in het vizier. Het klikte meteen tussen Phil en de overig bandleden en in 1988 werd in de nieuwe bezetting ‘Power Metal’ uitgebracht op het Metal Magic label. Op deze langspeler kwamen de eerste thrash invloeden aan de oppervlakte. De ruigere zangstijl van Anselmo bleek een belangrijk element dat de evolutie van de band mee zou bepalen. Dat Pantera niet graag aan hun ‘spandex’ periode wordt herinnerd bewijst het feit dat hun eerste vier in eigen beheer uitgebracht albums niet zijn opgenomen in hun officiële web catalogus. Het zijn vandaag wel begeerde en moeilijk te vinden collector items.
Dat brengt ons bij hun vijfde release, ‘Cowboys From Hell’ die een nieuw tijdperk zou inluiden. Bassist Rexx Rocker zou zich voortaan laten aanspreken met Rex. Later zou ook gitarist Darrell Abbott zijn ‘glam’ alias ‘Diamond’ laten vallen en kiezen voor ‘Dimebag’ als koosnaampje. Daarnaast was ook de verandering van look en het in zee gaan met Walter O’Brien als manager voortekenen die een definitieve breuk met het verleden aankondigden. Na ‘28 times by every major label on the face of the Earth’ te zijn afgewezen vond men uiteindelijk onderdak bij platenmaatschappij Atco. Als producer voor ‘Cowboys From Hell’ werd Terry Date (Metal Church, Dream Theater, Soundgarden, Overkill, Mother Love Bone) aangetrokken. Die zou aan boord blijven tot en met de release van ‘The Great Southern Trendkill’ (1996). Het groepsgeluid werd gekenmerkt door een mengeling van thrash, groove en heavy metal. Agressief en snel waren voortaan de sleutelbegrippen. De carrière van Pantera nam met ‘Cowboys From Hell’ niet meteen een hoge vlucht. Het was de hoeksteen, de basis en dit werkstuk effende het pad voor hun latere successen. De definitieve doorbraak kwam er pas met de opvolger ‘Vulgar Display Of Power’ (1992) dat door velen wordt beschouwd als hun beste langspeler. Zelf omschreef de groep zijn muziek inmiddels als ‘power groove’, een eigen stijl die men verder zou verfijnen. Ook hun volgende album ‘Far Beyond Driven’ (1994) dat een nog extremere vorm van thrash, groove en sludge metal aanboorde was een schot in de roos en confirmeerde hun status. Het vele toeren begon echter zijn tol te eisen. Vooral Anselmo reageerde erg prikkelbaar en zijn gedrag werd onvoorspelbaar. De oorzaak lag bij pijnlijke rugklachten die hem tijdens optredens parten speelden. Een operatie kon een uitweg bieden, maar dat betekende een revalidatieperiode van een jaar of meer die Pantera even lang op non-actief zou zetten. Phil zag af van een operatieve ingreep en zocht zijn heil eerst bij alcohol en later bij heroïne als pijnstiller. Dat leidde tot spanningen binnen de groep en ook ontstonden er wrijvingen met zowel pers als publiek. Typerend voor de strubbelingen waren de opnames voor ‘The Great Southern Trendkill’. Terwijl Anselmo in de studio van Trent Reznor kampeerde zat de rest van de band in Dallas op te nemen. Deze explosieve toestand liep bijna dramatisch af toen Phil op 13 juli 1996 bijna het hoekje omging na een overdosis heroïne. Vinnie en Darrell die tot dan niet op de hoogte waren van Anselmo zijn zware drugprobleem waren met stomheid geslagen. Het was het begin van het einde. Men begon met verschillende zijprojecten en na de release van een live album startte men in 1999 met de opnames van wat Pantera’s laatste studio cd zou worden: ‘Reinventing The Steel’. Inmiddels viel Pantera in de prijzen met nominaties en verschillende albums die de platina status verwierven, doch dat waren slechts doekjes voor het bloeden. In september 2001, herinner u 9/11, zou Pantera een laatste keer live spelen in Dublin. Anselmo legde zich daarna toe op Down en Superjoint Ritual terwijl de Abbott broeders wachten op zijn terugkeer. Die kwam er niet en in 2003 hield de groep officieel op te bestaan. Darrell en Vinnie starten met Damageplan een nieuw project, terwijl via de pers menig robbertje met Anselmo werd uitgevochten. Tegelijk bleven de geruchten de ronde doen over een mogelijke reünie. Maar die werden letterlijk aan flarden geschoten toen op 8 december 2004 ‘Dimebag’ Darrell werd vermoord op het podium, samen met nog drie andere personen, tijdens een optreden van Damageplan in Columbus, Ohio, door de flippende wapenmaniak Nathan Gale. Dit kwam des te harder aan omdat Phil Anselmo voordien in een interview voor Metal Hammer letterlijk dit had gezegd: ‘Dimebag deserves to be beaten severely’, wat tegelijk een indicatie gaf over de ernst van de interne conflicten binnen Pantera. Eigenlijk was een hereniging al altijd uitgesloten geweest. Het water tussen de Anselmo en de Abbotts was gewoon te diep. Phil Anselmo en Rex Brown zijn vandaag actief in Down. Die laatste is onder de naam Arms Of The Sun begonnen aan een nieuw project met onder meer John Luke Hebert (King Diamond), Ben Bunker (Gryn) en Lance Harvill. Vinnie Paul stichtte in 2006 Hellyeah een heavy metal supergroep, met ook nog in de rangen twee leden van Mudvayne, met name zanger Chad Gray en gitarist Greg Tribbett, Nothingface gitarist Tom Maxwell en bassist Bob Zilla van Damageplan.

http://www.pantera.com/

Pantera
Cowboys From Hell
Atco

Pantera had al vier platen op zijn conto toen men besloot om voor een andere muzikale richting te kiezen. Op ‘Cowboys From Hell’ kwamen de eerste thrash invloeden aan de oppervlakte. Zanger Phil Anselmo klonk een stuk bijtender en ruwer al haalt hij hier in nummers als ‘Shattered’, ‘Clash With Reality’ en ook in ‘Medicine Man’ nog hoog uit een beetje in de stijl van Rob Halford van Judas Priest. Opmerkelijk zijn de riffs, licks en solo’s van gitarist Darrell, het felle, vinnige en snelle drumwerk van zijn broer Vinnie en het ritmegevoel van bassist Rex die nooit uit de pas loopt. Naast de titelsong bevat ‘Cowboys From Hell’ nog een aantal memorabele songs zoals ‘Primal Concrete Sledge’, ‘Psycho Holiday’ met een fantastische solo van ‘Diamond’ Darrell, ‘Heresy’ en afsluiter ‘The Art Of Shredding’. De twee populairste nummers waren ‘Cemetary Gates’ en ‘Domination’. Die zijn ook het meest gecovered door andere bands. Hoe dan ook; ‘Cowboys From Hell’ plaveide de weg voor hun succes in de wereld van thrash, groove en sludge metal. Pantera wees de richting aan. Velen na hen zijn in hun voetsporen getreden. Wie had kunnen voorspellen dat bij de oprichting in 1981 deze act zo een belangrijke rol zou spelen in de wereld van de metal muziek, noch dat er op zo een tragische manier een definitief einde kwam aan hun verhaal.

Geen opmerkingen: