maandag 6 september 2010

End Of Green


End Of Green
High Hopes In Low Places
Silverdust Records

Het lijkt wel dat men met Bury Me Deep, het zijproject van Michelle Darkness en co., het gothic spoor overneemt van End Of Green. Die laatste hoorde tot voor kort nog thuis in het vakje gothic rock/metal, maar sinds een paar jaar schuift het combo langzaamaan op richting alternatieve metal, rock en zelfs poprock. Deze koerswijziging zal wel voor een deel te wijten zijn aan het commerciële succes van albums als ‘Dead End Dreaming’ en ‘The Sick’s Sense’. Al waren er op hun laatste worp ook nog wel raakpunten met een groep als Type O Negative. (Die zijn er nog, maar minder uitgesproken). Met ‘The Sick’s Sense’ stootte men ver door in de Duitse hitlijsten en strandde uiteindelijk op nummer 21. Tekstueel blijft men bij het oude concept en blijft men inspiratie zoeken in thema’s als eenzaamheid, slapeloosheid, zelfmoord, depressie, pijn en dood. ‘High Hopes In Low Places’ gaat dus verder op de ingeslagen weg van voornoemde langspelers. Men hoeft er niet aan te twijfelen dat dit werkje goed zal scoren in het thuisland. Nummers als ‘Goodnight Insomnia’, ‘Carpathian Gravedancer’, ‘Under The Sway’ en ‘Slaves’ zullen er ingaan als zoete koek. End Of Green heeft zijn zaakjes goed voor elkaar en heeft blijkbaar het juiste evenwicht gevonden tussen alternatieve metal gekruid met poprock en als ‘finishing touch’ toch nog een snuifje gothic en al zitten er met ‘Saviour’ en ‘Starlight’ een paar serieuze missers tussen alsnog geven we ‘High Hopes In Low Places’ een ruim voldoende op het rapport.

Geen opmerkingen: