maandag 6 september 2010

Nils Lofgren


Nils Lofgren
Cry Tough
Eagle/PIAS

Nils Lofgren werd vooral bekend als gitarist in Neil Young’s Crazy Horse en Bruce Springsteens E Street Band waarin hij sinds 1984 actief is. De zanger/gitarist was echter al langer aan de slag als muzikant en speelde als 17-jarige al op ‘After The Gold Rush’ van Neil Young. Dankzij deze adelbrief versierde hij met zijn eigen groep Grin een platencontract. Met Grin maakte hij vier elpees. Daarna zou hij vanaf 1975 doorgaan op eigen kracht en bouwde een carrière uit als solo artiest. Gedurende zijn lange loopbaan werden er drie optredens gefilmd voor het beroemde Duitse televisieprogramma Rockpalast. Die werden nu voor het eerst verzameld op deze dubbele dvd release. De eerste performance is van 1976, net achter de start van zijn solo carrière, de tweede van 1979 en de laatste dateert van 1991. Op dvd 1 staat het club concert van 1991. Daarin grasduint Lofgren doorheen zijn eigen songcatalogus en die van zijn voormalige groep Grin (‘Like Rain’, ‘See What Love Can Do’en ‘Moon Tears’). ‘Keith Don’t Go’ een hommage aan Keith Richards is nog altijd een fantastisch nummer en naast de eerder genoemde Grin nummers vallen ‘Girl In Motion’, ‘Cry Tough’ en ‘Sticks And Stones’ en het onvermijdelijke ‘Shine Silently’ binnen de prijzen. Ook de bonustracks, alledrie covers zijn overtuigend gebracht. Schijf nummer twee neemt ons verder terug in de tijd. Eerst naar 1976. Nils had net een eerste soloplaat uit en die wordt nog steeds aanzien als één van de beste albums van 1975. Die langspeler werd al snel gevolgd door een tweede, ‘Cry Tough’. De dan 25-jarige artiest barstte toen al van zelfvertrouwen en met zijn begeleidingsgroep brengt hij een selectie uit beide albums plus Grin’s ‘Like Rain’ en een cover van ‘Going Back’ van The Byrds. De set wordt gespeeld in een televisiestudio met een select publiek van nog geen honderd toeschouwers. Aan de zijkanten van het podium staan er spiegels en zie je de namen geafficheerd van andere groepen die er zouden spelen of al de revue zijn gepasseerd. De laatste verfilming brengt ons naar 1979. De Nils Lofgren Band is dan één van de vele gasten in Rockpalast. Het programma was zeer populair en de optredens vonden plaats in de Grugahalle in Essen dat een capaciteit had van 7800 toeschouwers. De shows werden live uitgezonden, begonnen op zaterdagavond en eindigden pas als de laatste noot was weggestorven op zondag. Muzikale marathons van zes uur en meer; ik zie het vandaag in televisieland niet meer gebeuren. De set biedt weinig verrassingen al zijn zowel Nils zelf als zijn medemuzikanten in topvorm. Lofgren haalt allerlei stunts en trucs uit met als sterkste staaltje een achterwaartse sprong of ‘salto mortale’ van een trampoline terwijl hij gitaar speelt. Het publiek geniet er van met volle teugen en gaat gretig in op alle aansporingen van de muzikanten. Het concert eindigt met het ingetogen en mooie ‘Soft Fun’. Met deze dvd krijg je een fraai overzicht van de (live) carrière van Nils Lofgren. Alhoewel hij nog steeds actief is - zijn meest recente release is ‘The Loner – Nils Sings Neil’, een album met akoestische covers van Neil Young songs uitgebracht in 2008 – zullen de dagen van toen niet meer terugkeren. Zo is, omdat hij in september 2008 twee kunstheupen kreeg ingeplant, ook het trampoline springen definitief voorbij.

Geen opmerkingen: