October File

October File

Einzelgängers met een missie

Het Britse October File is een beetje een buitenbeentje in het metal circuit. In die zin dat men uitsluitend muziek maakt om zichzelf te plezieren. Bassist Steve Beatty en co. nemen daarbij geen blad voor de mond. We waren dan ook wat zenuwachtig toen we Steve aan de telefoon kregen voor een gesprek over het nieuwe album ‘Our Souls To You’ en over het zeilen en reilen binnen October File.

Elke plaat is een nieuwe uitdaging
‘Our Souls To You’ is de derde cd voor October File. De groep vindt het telkens een uitdaging om met een andere muzikale omkadering uit te pakken. October File is niet het soort band die zichzelf blijft herhalen. Er zijn genoeg andere acts die dit wel doen en waarbij elke nieuwe plaat in het verlengde ligt van hun vorige en er weinig of zelfs niets aan toevoegt. Tekstueel haalt het gezelschap zijn inspiratie uit wat er om hen heen en in de wereld gebeurt. Men observeert met de nodige reserve en een maatschappij kritische blik. Muzikaal komen de songs tot stand tijdens jamsessies. Voor dat men met de opnames van ‘Our Souls To You’ begon had men dertig songs bij elkaar gepend. Dit aantal werd teruggebracht tot de elf die het album hebben gehaald. Volgens Steve is dit de juiste methode om het beste uit een muzikant te halen: veel dingen uitproberen, durven experimenteren. Achteraf bleek het tot stand komen van de nieuwe plaat een heel natuurlijk proces. Het overige songmateriaal belandde in de prullenbak. Die nummers waren kwalitatief ondermaats, meer proefdrukken dan echte nummers, maar een goede oefening, want ook van je misbaksels leer je iets, aldus Steve. Wat uiteindelijk op de cd kwam was een beslissing die het viertal nam als groep. Voor grote ego’s en individueel gezeik moet je niet bij October File zijn.

Idiote drummers
Zoals bij elke formatie rommelt het wel eens in de interne keuken en bij October File waren het de drummers die voor beroering en misverstanden zorgden. Met John Watt hebben ze sinds een drietal jaren een trommelaar ingehaald die met evenveel toewijding en overtuiging werkt aan het October File concept als de overige groepsleden. Steve (43) is oud genoeg om John zijn vader te kunnen zijn. Van een generatieconflict is er echter geen sprake. De twee dertigers, Ben en Matt zorgen voor het nodige evenwicht.

Twee voor de prijs van één
Bij October File waren ze in twee kampen verdeeld over hoe de productie moest aangepakt worden. John en Ben waren voorstander van een puur metal geluid terwijl Steve en Matt de voorkeur gaven aan een meer alternative rock/industrial aanpak. John Mitchell blikte de ‘gewone’ versie in terwijl Justin Broadrick (Godflesh) werd gevraagd om de zogenaamde ‘V.2’ voor zijn rekening te nemen. Het is aan de luisteraar om uit te maken welke versie de voorkeur krijgt. Men hoopt op die manier ook meer muziekliefhebbers te bereiken en ze warm te maken voor het werk van October File.

Victor Safonkin, een naam om te onthouden
De mannen van October File waren erg onder de indruk van de hoes van het Killing Joke album ‘Hosannas From The Basements Of Hell’. Het schilderij was van de hand van de Russische kunstenaar Victor Safonkin. Ze waren toen bezig met de opnames van ‘Holy Armour From The Jaws Of God’. Men nam een kijkje op de website van de artiest. Daar viel hun oog op het schilderij ‘Bullets Of Measureless Love’ en ze waren er onmiddellijk voor gevonden: dit zou de hoes worden van ‘Holy Armour …’. Met het concept idee van ‘Our Souls To You’ - de titel mag je letterlijk opvatten en verwoord het standpunt van de groep ten overstaan van religies - in het achterhoofd wou men opnieuw in zee gaan met Victor. Er was eerst wat twijfel over het samen gaan van de titel van het nieuwe album met het inhoudelijke, maar met de keuze van het schilderij ‘Magic Secret Gates’ vielen alle stukken van de puzzle op hun plaats en was het totaalbeeld compleet. Victor heeft een galerij in Praag waar zijn werk is tentoon gesteld. Steve is er nog niet geweest, maar is van plan er heen te gaan. Misschien lukt het wel tijdens hun komende Europese tounee. Hij wil absoluut eens kennis maken met Safonkin en een gesprek hebben met deze verbluffende artiest over zijn verbazingwekkende imaginaire wereld. Het staat nu al vast dan ze met hem in zee gaan voor de volgende plaat, maar dan willen ze wel dat hij speciaal voor het hoesontwerp een schilderij maakt (zoals reeds aangehaald koos men tweemaal voor een al bestaand werk).

Totale onafhankelijkheid
Alle leden van October File hebben een baan. Dat plaatst hen in de (luxe) positie dat ze om financieel te overleven niet afhankelijk zijn van de verkoop van cd’s, concerttickets of merchandise. Het is natuurlijk leuk als je enkele duizenden exemplaren verkoopt. Het geeft je wat meer ademruimte en maakt het makkelijker om geld te investeren in een volgende project, doch het is geen bepalende factor. De band maakt de muziek waar ze zelf achter staan en doet dit uitsluitend om zichzelf te plezieren. Ze houden geen rekening met fans, pers of label. Hoe je het ook draait of keert: iedere act, van welk kaliber ook, heeft zijn voor- en tegenstanders. Überhaupt rekening houden met kritiek is gewoon dom. Men heeft ook geen tijdsdruk. Aan ‘Our Souls To You’ hebben ze meer dan een jaar gewerkt en wanneer ze voelen dat ze er zelf klaar voor zijn start men met het uitwerken van ideeën voor een volgende werkstuk.

Vrijheid en respect
Steve is nog op de ouderwetse manier opgevoed waarbij je respect wordt bijgebracht voor het individu en persoonlijk bezit. Daarom dat hij fulmineus reageert op de huidige generatie jongeren die ‘en masse’ muziek en films illegaal downloaden. Puur diefstal noemt hij het en als het van hem afhangt zou hij ze allemaal vervolgen. Ook het recht op een vrije meningsuiting en vrijheid van godsdienst voert hij hoog in het vaandel. Hij vindt niet dat gelijk wie zijn mening of geloofsovertuiging kan opdringen aan iemand anders. Hij begrijpt niet dat er mensen zijn die doden in naam van God. Alle fundamentalisme, van welke strekking of opvatting dan ook, is uit den boze.

Een klein ritueel
Steve is niet bijgelovig. Het enige waarop je hem kan betrappen is dat hij, voor hij zijn basgitaar terug in de gitaarkoffer steekt, hij het instrument kust. Noem het een soort affectie. Hij vindt dat het idioot klinkt, want tenslotte is het maar een bewerkt stuk hout. Slapen met zijn instrument, zoals sommige gitaristen plegen te doen, is voor hem een brug te ver. Hij deelt het bed liever met bevalliger partners met nog fraaiere vormen.

Weetjes
Steve heeft een grote platencollectie met een voorkeur voor vinyl (groot wil zeggen tussen de vier- en vijfduizend stuks). Zijn meest recente aankoop was de volledige Led Zeppelin catalogus op elpee. (‘Buying vinyl is not old fashioned but cool’)
Begonnen als drummer – Steve speelde onder meer bij Mass, Stone The Crows, een anarchistische punkband en Disgust – gaf hij er na het laatste album van Disgust de brui aan als drummer en stapte in 1998 over op basgitaar. De enige muzikant die een beetje een voorbeeldfunctie had en waar Steve naar opkeek is zanger/bassist Jean-Jacques Burnel van The Stranglers.
Behalve van filosofie, geschiedenis en muziek houdt Steve ook van sport. Zelf beoefent hij de edele bokssport en komt uit in competitie uit in de amateur liga. Hoeveel keer hij al op zijn donder heeft gekregen of gewonnen kwamen we niet te weten.

Huidige bezetting
John Watt - drums
Matt Lerwill - gitaar
Ben Hollyer - zang
Steve Beatty – basgitaar

Discografie
A Long Walk On A Short Pier (2004)
Holy Armour From The Jaws Of God (2007)
Our Souls To You (2010)

http://www.octoberfile.com/
http://www.myspace.com/octoberfile

streamer
Steve Beatty: ‘In the journey of life, do not stop to throw stones at dogs that bark you along the way’