zondag 5 september 2010

Tim's Favourite


Tim's Favourite

Het egoïsme ten top gedreven

Deze Belgische band was vorig jaar ergens tussen de plooien gevallen door het overaanbod aan releases waarmee de redactie van Rock Tribune werd overstelpt. De tweede full cd van Tim’s Favourite, ‘Geometry For The Selfish Herd’ verdient echter beter. Daarom werd besloten om naast een bespreking zanger/gitarist en tekstschrijver Jan Pauwels, drummer Elie De Backer en bassist Steve Janssens uit te nodigen voor een diepgaand gesprek. Plaats van afspraak was het café ‘Het Gouden Hoofd’ in Gent. Alleen Steve kon niet aanwezig zijn. Als stand-in werd Erwin Baeyens, manager en manusje-van-alles opgetrommeld.

Een gedurfde combinatie
Voor de groepsleden zelf is het misschien moeilijk om er objectief over te oordelen, maar iedereen is het er over eens dat de opnamekwaliteit beduidend beter is dan op hun eersteling ‘Noises From The Darkroom’. Behalve de drums werd alles met het Pro Tools digitaal audiomontagesysteem opgenomen in de thuisstudio van Jan. ‘Geometry For The Selfish Herd’ is eigenlijk een conceptplaat en inhoudelijk is het album in zijn totaliteit, ondanks een ander thema, het natuurlijke vervolg en uitvloeisel van hun debuut cd ‘Noises From The Darkroom’. Daar was het Darwinisme en de filosofische consequenties ervan de rode draad, terwijl men dit keer ‘de groei’ in al zijn aspecten belicht, zoals de intellectuele groei, (de mens die altijd maar slimmer wordt), wetenschap (iedere dag ontwikkelt men nieuwe technieken of kent men een doorbraak), op moreel en spiritueel vlak (men probeert een beter mens te worden) en tot slot de economische groei. De band kiest bewust voor een ernstig onderwerp en niet voor de gebruikelijke seks, liefde, relatieperikelen, drugs en rock-‘n-roll toestanden. Het is alvast een ongebruikelijke combinatie in het hardrock/metal wereldje. Het zijn wel thema’s die de groepsleden raken en waarmee ze in het gewone leven alle dagen worden geconfronteerd. Werkloosheid is er een van.

De hand van God
Het belangrijkste nummer op ‘Geometry For The Selfish Herd’, puur thematisch dan, is volgens Jan ‘The Believers’. Hier gaat het over kapitalisme, groei op economisch vlak. Om zich in te leven in de problematiek was Jan begonnen met er lectuur op na te slaan en kwam zo terecht tot de bron, de kern, het ontstaan van de vrije markt economie. Dan kom je automatisch terecht bij ene Adam Smith. Zijn belangrijkste werk is ‘An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations’ (1776) waarin hij de basis legt voor het economisch liberalisme. Iedereen gaat er vanuit dat vrije markt economie wetenschappelijk bewezen is, dat dit systeem gewoon werkt. Wie voor zichzelf werkt en welvaart en rijkdom vergaart is goed bezig, want dat vermogen gaat zichzelf op miraculeuze wijze herverdelen zodat iedereen er beter van wordt. (Iemand als Guy Verhofstadt heeft ooit dit boek de ‘bijbel van de vrije markt economie’ genoemd). Er wordt in verwezen naar de ‘onzichtbare hand’ die zorgt voor harmonie en evenwicht. Adam Smith was in de eerste plaats een moraalfilosoof en geen econoom. In die tijd was er nog geen sprake van economie als aparte discipline. Smith had een wereldbeschouwing en die heeft hij beschreven in ‘The Theory of Moral Sentiments’. En wat blijkt: de ‘onzichtbare hand’ die zal zorgen voor de natuurlijke herverdeling van de rijkdom is geen beeldspraak, geen metafoor, doch is volgens Adam Smith niets meer of minder dan de hand van God. Hij is de regisseur van het universum. Je mag egoïstisch zijn, je hoeft helemaal geen rekening te houden met je medemens, God zal alles wel in goede banen leiden en regelen. Om de proef op de som te nemen heeft de band het eens voorgelegd aan een 40-tal economie-gediplomeerden en geen van hen bleek op de hoogte te zijn van de religieuze achtergrond van Adam Smith. De boodschap is dat in deze moderne tijden ons economisch maatschappelijk model eigenlijk gestoeld is op religie. Een oud zeer dat in het verleden, vandaag en waarschijnlijk ook in de toekomst de loop van de geschiedenis zal blijven bepalen.

Het failliet van het systeem van zelfregulering
Jan werkt in een boekenwinkel en op een bepaald moment merkte hij op dat een roman ongelooflijk goed begon te verkopen. Auteur was een zekere Ayn Rand, een Russisch-Amerikaanse schrijfster. Zij is de stichtster van de 20-eeuwse filosofische stroming van het objectivisme, een beweging die het kapitalisme predikt in zijn puurste vorm. Al wat ook maar naar socialisme ruikt is des duivels. Het is vooral populair in de VS, maar krijgt de laatste jaren ook veel aandacht in Europa. Haar bekendste boeken zijn ‘The Fountainhead’ en ‘Atlas Shrugged’ waarin zij haar bewondering voor het kapitalisme in verwerkt. Het is soms hallucinant en eigenlijk verplichte lectuur voor wie wil weten wat ons nog allemaal te wachten staat. Eén van haar grootste volgelingen en lieveling was niemand minder dan Alan Greenspan, van juni 2000 tot eind januari 2006 voorzitter van de Board of Governors van de Federal Reserve System, kortweg Fed en van de Federal Open Market Committee. De man met de grootste invloed ter wereld als het aankomt op een economische visie. Geen wonder dat we nu het gelag betalen voor een bankcrisis die er eigenlijk al jaren zat aan te komen.

Balanceren op een flinterdunne grens
Met dit alles zou men haast vergeten dat uiteindelijk nog altijd de muziek primeert. Sommige nummers zijn volledig van Jan’s hand, andere zijn specifiek groove gebaseerd en groeien uit het samenspel of een jamsessie tussen Elie en Jan. Die laatste is wel de man die wanneer het moet de knopen doorhakt. Met bassisten heeft Tim’s Favourite een speciale relatie. ‘Een beetje te vergelijken met het komen en gaan van drummers bij Spinal Tap,’ lacht Elie. Op een gegeven moment is men in zee gegaan met Bart De Becker, een zeer getalenteerd muzikant. Zijn basspel was echt een dragend element die de muziek naar een hoger niveau tilde. Bart had echter een aparte kijk op de rockwereld. Hij zou bijvoorbeeld nooit op tournee willen gaan. Gewoon rustig en relaxed musiceren, zonder alle heisa. Niet dat de anderen een carrière in de muziek als hoogste doel stellen, maar een beetje ambitie kan nooit kwaad. Op een bepaald punt scheidden dan ook de wegen, maar dan op een vriendschappelijke manier. Bart sprong wel altijd in de bres wanneer één van zijn plaatsvervangers het op zijn beurt liet afweten. Het leek wel een soort van haat liefde verhouding. De fout die veel geschoolde muzikanten maken – en dat gold voor de meeste bassisten die de revue zijn gepasseerd – is dat ze verwachten dat er geld valt te verdienen. Dat wil iedereen binnen Tim’s Favourite, maar de metal of hardrock groepen die in België van muziek maken kunnen leven zijn op één hand te tellen. Het aanbod is zodanig groot en het aantal zalen of plaatsen waar je kunt spelen is heel beperkt. En als je dan al de kans krijgt om op te treden: in het amateurcircuit moet je echt strijden om pakweg vijftig man naar je optreden te krijgen. De ideale plaatsen om aan de bak te komen zijn de kleinere festivals waar zo wie zo volk op af komt. Een ander aspect betreft de media aandacht. Die is er wel, maar is op zijn beurt helemaal versplinterd en opgedeeld in hokjes. Tim’s Favourite heeft dan nog eens het nadeel om te balanceren op een flinterdunne grens. Ze zijn noch pure metal, noch pure rock. Toch willen ze niets anders. Ze geloven rotsvast in eigen kunnen en dat is iets waar je alleen maar bewondering en respect kan voor opbrengen.

Concerten
8 mei 2009 – Nachtcafé ’t Begin van ’t Einde, Klein Turkije, Gent, België

Bezetting
Jan Pauwels - Zang, gitaar
Elie De Backer - Drums
Steve Janssens – Bas

Discografie
Noises From The Darkroom (2003)
Geometry For The Selfish Herd (2009)

http://www.timsfavourite.com/
http://www.myspace.com/timsfavourite

Geen opmerkingen: