Blowsight
Dystopia Lane
Fastball Music
De grootste troef van dit Zweedse viertal is hun veelzijdigheid. De heren weten op een geheel eigen wijze pop met metal en punk te combineren. Naar eigen zeggen brengen ze de muziek van de toekomst. De wegen van God zijn ondoorgrondelijk, dus dit zou wel eens bewaarheid kunnen worden. Ik hoop in elk geval van niet. Het kwartet brengt romantische liedjes op een bedje van emotioneel geladen punkrock en metal gitaren en kwakt daar regelmatig een batterij zoetgevooisde strijkers, synthesizers of een streep piano tegenaan. Met tegenzin moet ik toegeven dat het een formule is die af en toe werkt. Zo heb ik me mezelf betrapt op het mee neuriën van ‘Things Will Never Change’ en ‘Miracle’. Aan de ballade ‘Days Of Rain’ kunnen zelfs Take That of Boyzone een punt aan zuigen. Daarna vergrijpen ze zich aan Lady Gaga’s (!) ‘Poker Face’. Niet zo verwonderlijk, want op hun eerste album namen ze ‘Toxic’ van Britney Spears al eens onder handen. De overige eigen tracks zijn inhoudelijk arm en luchtig als ether. Voor je het goed en wel beseft zijn ze je gehoorgang gepasseerd. Nee, ik denk dat alleen een kudde gillende, met knuffels werpende tienermeiden de jongens van Blowsight in de armen zal sluiten. Toch voor eventjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten