Leichenwetter

Leichenwetter

Zeitmaschine

Echozone

Leichenwetter kwam voor het eerst onder onze aandacht in 2007 met de langspeler ‘Klage’. De groep is echter al actief sinds 1996 en ‘Klage’ was al hun vierde album. Typerend voor Leichenwetter is dat ze voor hun teksten putten uit de overdadige wereld van de Duitse literatuur, meer bepaald de poëzie. De gedichten worden geënt op een modern en eigentijds geluid van gothic en metal. Voor Leichenwetter is dit door de jaren heen zowat hun handelsmerk geworden. ‘Zeitmaschine’ is een soort van ‘best of’ die de periode ‘Unworte’ (2003) tot het vorig jaar verschenen ‘Legende’ bestrijkt. Het album is in die mate verrassend omdat de songs voorzien zijn van nieuwe orkestraties, andere arrangementen en voor deze gelegenheid opnieuw werden ingespeeld. De bariton van zanger Numen blijft het ideale instrument om de uitverkoren poëzie op passende wijze te vertolken. Alleen de opgeblazen muzikale omlijsting is soms te veel van het goede. Al grijpen nummers als ‘Altes Lied’, ‘Schwanenlied’, ‘Nur Dich’, ‘Sehnsucht’ en ‘Letzte Worte’ je ook in hun nieuw kleedje nog altijd naar de keel. In ‘Die Zeit Geht Nicht’, de enige nieuwe track geeft Nina Finkhaus acte de présence als gastzangeres en klinkt Leichenwetter een beetje anders dan we van hen gewend zijn. Voor wie Leichenwetter nog  niet kent is deze compilatie een aangename manier om met de groep kennis te maken. Wie het niet zo heeft begrepen op gezwollen, bloemrijke en pathetische gothic metal met een symfonische inslag laat dit plaatje beter links liggen.