donderdag 14 juli 2011

Lento



Lento

Muziek, beeldend van aard

Het Italiaanse Lento bracht in mei jongstleden met ‘Icon’ een tweede langspeler uit als opvolger voor het eind 2007 verschenen debuut ‘Earthen’.  Tijdens de release maand van ‘Icon’ waren ze op tournee en het heeft heel wat moeite gekost om één van de heren te pakken te krijgen voor een interview. Het was uiteindelijk gitarist/bassist Lorenzo Stecconi die ons te woord stond.

Op welke leeftijd kwamen jullie voor het eerst in contact met rockmuziek?
Al op heel jonge leeftijd. Zelf kocht ik mijn eerste gitaar toen ik zeven jaar oud was. Muziek heeft in ons leven altijd een belangrijke plaats ingenomen. Dat geldt voor ieder van ons.

Waarom heb jullie gekozen voor deze muziek en bijvoorbeeld niet voor metal, gothic, punk of popmuziek?
We luisterden naar alle soorten muziek, ook naar de genres die je opsomt. Waar we voor kozen was het beste wat bij ons paste, zowel wat betreft de vorm als het denkpatroon. We voelden ons daar ook comfortabel bij. Sinds het prille begin van Lento zochten we niet naar een specifieke stijl, doch eerder naar een klank of toon. Door de jaren heen zijn we geëvolueerd en representeert ons huidige geluid waar we vandaag als groep voor staan.

Waarom instrumentale muziek? Nooit overwogen om op zoek te gaan naar een zanger?
Ja, toch wel. Spijtig was er niemand die aan onze verwachtingen beantwoordde. Onder meer omdat we live meestal in kleine clubs en heel erg luid spelen. Een zanger moet daarboven uit kunnen stijgen en dat lijkt me niet altijd evident.

Jullie hebben geen behoefte aan teksten om jullie gevoelens uit te drukken?
Tot nu toe niet, maar dat kan ooit nog wel het geval zijn. We zullen later wel zien … .

Waarom noemt jullie nieuwe album ‘Icon’?
Giuseppe was de eerste om dit aan te brengen. Hij is er bedreven in het vinden van concepten en woorden die wonderwel passen bij de suggestieve uitdrukking van onze muziek. Wanneer we op het punt waren gekomen dat we een albumtitel moesten kiezen, mikten we op een formulering met een ‘grafische betekenis’ eerder dan de echte zin  van het woord. Bovendien was ‘Icon’ de eerste song die we voor deze plaat hadden gecomponeerd en dit nummer gaf meteen de weg aan die we met dit werkstuk wilden bewandelen.

Schrijf je voortdurend nieuw materiaal of zijn er periodes tijdens dewelke je meer inspiratie hebt dan anders?
Bij ons is het eerder dat laatste. Het schrijfproces verloopt altijd moeizaam en lastig. Op het einde zijn we altijd helemaal uitgeput en hebben dan dringend nood aan een soort van adempauze. We moeten stoom aflaten en het kan zijn dat we dan live concerten gaan spelen of voor een bepaalde periode helemaal niet meer spelen.

Op welke manier zijn alle groepsleden betrokken in het schrijfproces?
Het speelt zich af op verschillende niveaus en het verschilt van persoon tot persoon. Meestal zijn het Giuseppe en Donato die met invallen, riffs en drumpatronen op de proppen komen. Als laatste komen dan nog de partijen voor derde gitaar en basgitaar. Hoe dan ook, iedereen is betrokken bij de finale uitwerking en draagt een deel van de verantwoordelijkheid om het juiste evenwicht tussen instrumenten en compositie te vinden.

Zijn jullie naast Lento betrokken bij andere muzikale projecten?
Donato heeft, samen met Paolo Tornitore, een vriend van ons, nog een ander project lopen onder de naam Lloyd Turner. Zelf ben ik hun producer en speel basgitaar als ze gaan optreden.

Hoeveel tijd spenderen jullie aan repeteren?
We repeteren lang en vaak. Als we werken aan nieuwe nummers is dat meestal in sessies van drie uur en dat vier keer per week. Tijdens het schrijfproces moeten we gefocust blijven en dus is het aangeraden om zoveel mogelijk tijd samen door te brengen in de repetitieruimte. We gaan daar mee door tot wanneer iedereen tevreden is met het resultaat.

Waar halen jullie de inspiratie en zijn er artiesten die de muziek van Lento beïnvloeden of waar jullie naar opkijken?
De bezieling en muze komt een beetje van overal. We proberen om onze persoonlijke waarnemingen en belevenissen zowel individueel en als groep in onze muziek te laten doordringen. Als ik een paar namen van artiesten moet opnoemen dan denk ik in de eerste plaats aan Swans, Neurosis, Ennio Morricone en Angelo Badalamenti. Maar algemeen gezien hebben we een heel ruime smaak en komt een brede waaier van acts in aanmerking gaande van Darkthrone tot Death en Stars Of The Lid.

Zijn jullie professionele muzikanten? Hebben jullie muziek gestudeerd?
Nee, helemaal niet. Enkele van ons hebben in het verleden wel eens een paar lessen theorie gevolgd, maar we zijn geen van allen geschoolde muzikanten.

Wat doen jullie voor werk?
Ieder van ons heeft een baan. Als muzikant is het in Italië bijna onmogelijk om van je muziek comfortabel te leven. Misschien als je 200 dagen per jaar gaat optreden, maar dat is, voor ons toch, onbegonnen werk.

Hoe zwaar is het om het gezinsleven te combineren met een muziekcarrière?
Dat is niet op ons van toepassing. We zijn allemaal single en hebben (nog) geen kinderen. Wij zijn nog piepjong, maatje!

Hoe moeilijk is het voor een groep als Lento om zich te handhaven in het steeds snel veranderende muzikale landschap?
We geven geen ene moer om wat er gebeurt in de muziek business. We proberen op een eerlijke en oprechte manier onze eigen weg te gaan. We zijn niet geïnteresseerd in de nieuwste hype of een nieuwbakken en hip muziekgenre. Persoonlijk hou ik er van om op zoek te gaan naar nieuw talent ‘underground’. Liever dat dan te moeten luisteren naar de door de majors gedirigeerde wereldsterren.    

Voor de release van ‘Icon’ zijn jullie overgestapt naar een ander label. Wat was er mis met SuperNatural Cat en op welke manier is Denovali anders?
We zijn nog altijd goed bevriend met de mensen van Scat. Alleen waren ze het niet helemaal eens met ons huidige concept en de richting die we daarmee willen uitgaan. Denovali deed ons een voorstel dat we niet konden afslaan en we houden van hun aanpak als label. Die ligt helemaal in de lijn van wat we zelf voor ogen hebben. We waren reeds vertrouwd met hun catalogus en we houden wel van de artiesten die ze al onder dak hebben. En het zijn bovendien koele kikkers.

Heb je buiten muziek nog andere interesses?
Ik werk als audio ingenieur en studiotechnicus, dus ik ben elke dag met muziek bezig en dit beheerst ongeveer 80% van wat ik doe. Mijn voornaamste hobby is rond toeren in Rome op mijn stalen ros. Heb je ooit al eens in Rome rond gereden? De verkeersdrukte is enorm. Pure chaos. Ja, je moet een beetje gek zijn om daar tussen te gaan laveren.

Verzamel je dingen? Heb je een grote collectie?
Het liefst van al koop ik vinylplaten en cd's. En ja, mijn verzameling mag gezien worden. (lacht)

Weet je nog welke de eerste plaat was die je kocht met je eigen geld?
Dat moet de cassette geweest zijn ‘Live After Death’ van Iron Maiden. Dat was denk ik in 1992.

Italië wordt sinds enige tijd geconfronteerd met een toestroom van duizenden Afrikaanse vluchtelingen die met gammele bootjes zo in Europa proberen te geraken. Bestaat er een oplossing voor dit immense probleem?
Laatst ben ik naar een tentoonstelling geweest met als thema Italië en immigratie. 90% van de Italianen is blijkbaar vergeten dat vele tienduizenden van hen aan het begin van de vorige eeuw zelf vluchtelingen waren… .

Er is ook veel te doen rond de minister-president Silvio Berlusconi. Seksschandalen, fraude, omkoping, zijn controle over de media. Toch zijn er nog veel Italianen die in hem blijven geloven en hem zouden herverkiezen. Tot welk kamp behoor jij?
 De laatste keer dat ik ben gaan stemmen was ik nog heel jong. Ik heb geen vertrouwen in de autoriteiten. Links of rechts,  het is allemaal één pot nat.

Een ander heet hangijzer is het inzamelen van het afval in Napels. Of liever dat dit niet gebeurt en het vuil zich opstapelt in de straten… .
Ja, dat is een probleem dat dringend moet aangepakt worden. Tegelijk is het een krachtig instrument dat politieke partijen tegen elkaar kunnen gebruiken. De enige manier om dit op te lossen is de bevolking te sensibiliseren en hen te leren adequater om te gaan met afval door bijvoorbeeld te beginnen met sorteren en door hun aankoopgedrag aan te passen met recycleerbare en milieuvriendelijke producten te kopen.

Rome is de hoofdstad van de katholieke kerk. Ben jezelf katholiek? Hoe sta je tegenover godsdiensten in het algemeen? En wat vind je ervan dat men de vroegere paus Johannes Paulus II (Karol Józef Wojtyła) heilig wil verklaren? (pikant detail: zelf heeft hij als paus meer mensen heilig verklaart dan al zijn voorgangers).
Wel hij lijkt goed op weg, want hij is toch al zalig verklaard! Met al dat gedoe wil ik niks te maken hebben. Ik denk dat het christendom de bron is van heel wat problemen in de wereld. Het heeft alles te maken met intellectuele controle en het uitoefenen van macht.

Als uitsmijter: de grote rampen van de laatste maanden zetten opnieuw veel mensen aan het denken. Is de mensheid goed op weg om zichzelf uit te roeien of zal de natuur binnen afzienbare tijd het evenwicht herstellen en krijgen we een scenario in de stijl van ‘survival of the fittest’?
‘Niets zal de menselijke gezondheid en de kans op het voortbestaan van het leven op aarde zoveel verhogen als de evolutie naar een vegetarisch dieet’. Het is een citaat van Albert Einstein. Beter kan ik het niet zelf verwoorden.

Bezetting:
Lorenzo Stecconi
Giuseppe Caputo
Donato Loia
Emanuele Massa
Federico Colella

Discografie:
Ufomammut–Lento: Supernaturals Record One – SuperNatural Cat (2007)
Lento: Earthen - SuperNatural Cat (2007)
Lento: Icon (cd/lp) – Denovali (2011)

Geen opmerkingen: