Waines
Sto
Dying Giraffe Recordings/Munich Records
Met ‘Stu’, hun tweede cd, liet dit Italiaanse trio een positieve impressie na. Het was dus uitkijken wat ze er van zouden bakken op hun derde worp. Die kreeg als titel ‘Sto’. Het cijfer drie lijkt hier een rol van betekenis te spelen. Als je bijvoorbeeld op de hoesafbeelding afgaat lijkt het alsof de drie groepsleden een sprong maken in het diepe onbekende en zo klinkt ‘Sto’ ook zo wel een beetje. De productie is grof en korrelig wat het blues element in de muziek van Waines extra versterkt. Gooi er nog wat garage, southern en swamp rock tegenaan en je waant je terug in de jaren zeventig van de vorige eeuw. ‘Stu’ is een plaat waar je met je lieslaarzen aan doorheen kniehoge modder moet waden. Veel helpt het niet, want de songs zuigen en trekken je stuk voor stuk dieper in de vettige brij. Het enige lichtvoetige nummer is het semi akoestische ‘Morning Comes’. Spijtig dat het catchy pop/rock element van ‘Stu’ op deze ‘Sto’ bijna helemaal is verdwenen. In plaats daarvan raast men onbezonnen door. Alleen in opener ‘Turn It On’ loopt het lekker tot wanneer er, naar het einde toe, een paar vreemde, moedwillig gemaakte bokkensprongen de pret komen bederven. ‘Sto’ is in amper drie weken ingeblikt en heeft veel weg van een haastklus. En dat kunnen we alleen maar betreuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten