Pombagira
Iconoclast Dream
Black Axis Records
Engels echtpaar dat er geen gras laat
overgroeien. In september vorig jaar verscheen hun cd ‘Baron Citadel’ en in
januari 2011 trokken ze alweer de studio in om met de opnames te starten voor
‘Iconoclast Dream’. De echtelieden hebben een voorliefde voor vodou, sinds 4 april 2003 de officiële
godsdienst in Haïti en Quimbanda, een religie met Afrikaanse roots, maar beoefent
in Brazilië en waar ze ook hun groepsnaam aan ontlenen. (Pomba Gira is de eega
van het boven natuurlijke wezen Exu). Naar verluidt zouden Pete en Carolyn al
hebben deelgenomen aan vodou rituelen op Haïti en er begraafplaatsen hebben
bezocht. Een ander entiteit waarmee ze een bijzondere band hebben is de geest
Baron Samedi. Herschepping en vervorming zijn hier de sleutelwoorden waarbij ze
de spirituele krachten die ze aan het onstoffelijke ontlenen omzetten in
geluid. Het duo gaat er prat op
dat ze op Sunn O))) na de grootste verzameling versterkers en luidsprekers meezeulen
om live te spelen. De vergelijking met de legendarische, Amerikaanse doom metal
band ligt dan ook voor de hand. Andere acts waarmee ze iets gemeen hebben zijn
Sleep, Electric Wizard en Earth. Met
één compositie die 42 minuten duurt houdt het duo de luisteraar hier aardig in
zijn greep. De laaggestemde, sonore muur van gitaar, zang en drums wordt iets
over halfweg even de rug toegekeerd voor een zachtere passage, maar daarna
keert het voorgaande thema terug. Naar het einde toe valt Pete terug op een
geïmproviseerd fragment met veel distortion en fuzz. De track sluit af met een
sample van een gedeclameerde tekst. Waarom dit soort van psychedelisch
aanhangsel eraan vasthaken? We zullen het hier maar houden op artistieke
vrijheid. Dit doet naar mijn gevoel wel afbreuk aan het doomscenario van
‘Iconoclast Dream’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten