Emerald Park
Absolute Zero
Danse Macabre
Op zijn tweede langspeler, de opvolger voor ‘For Tomorrow’,
kiest dit Zweedse combo voor een meer relaxte stijl. Emerald Park volgt hier
meer zijn instinct en dan krijg je vederlichte indie/pop songs. Als begeleiding
kiest men onder meer voor instrumenten als piano, banjo, accordeon, viool en
akoestische gitaar die eveneens hun liefde voor volksmuziek tot uiting brengt.
Het septet laat volop het melancholische aspect spelen. Hun verdrietige kijk op
de wereld gaat gepaard met de nodige ironie en wrangheid in de teksten en dito
meerstemmige, soms klaaglijke zang, die haaks staat op de onbezorgde, opgewekte
muziek. Een perfect voorbeeld hiervan is ‘Someone To Love’. Soms is het ook
grappig zoals in ‘Spain’. Voor het merendeel is de sfeer aangenaam te noemen en
tegelijk stemt het je triest. Luister maar naar songs als ‘Rear View Mirror’,
‘A Beautiful Mourning’ of ‘Rules Of Engagement’, daar word je pas echt treurig
van. En toch werkt het album in zijn geheel zelfs een tikje verslavend. Luisteren
naar ‘Absolute Zero’ van Emerald Park is een heikele onderneming, maar een die
je hoe dan ook niet onaangedaan laat en dat is niet iedere plaat gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten