Nehl Aëlin
Le Monde Saha
Danse Macabre
Franse sirene die je een kijkje laat nemen in
haar eigen magische wereldje, haar muzikale, parallelle universum als
vertelster. Nehl laat zich inspireren door Tori Amos, Kate Bush, Lisa Gerrard
en Björk. Ze zingt in het Engels, Japans en Frans. De piano staat min of meer
centraal. Daarnaast maakt Aëlin veelvuldig gebruik van allerhande percussie en
akoestische instrumenten als cello, glockenspiel en dwarsfluit. Het album is
opgedeeld in drie hoofdstukken met eerst ‘L’Enfer Avichi Et Les Passions
Trompeuses’, een door piano, drums, cello en electro elementen gedomineerd
kwartet van intimistische songs in de beste singer-songwriter traditie. Daarna
volgt ‘Fleur De Lotus’ een Japans geïnspireerd middenstuk. Het oriëntaalse
aspect zorgt voor een exotische toets en is overwegend traditioneel ingekleurd,
behalve bij ‘Hojo Takeka’ en ‘Yo Tiende Sona’ die dankzij de elektronische
percussie erg eigentijds klinken. Tot slot is er een laatste deel dat als titel
‘Les Quatres Incommensurables’ meekreeg. Een uitloper van het tweede luik met
een paar knipogen naar deel één en vreemde tracks als ‘N’cha’, ‘Au Village
Pingouin’ en het van vocale capriolen doorspekte ‘Je Hais Les Araignées’. De
algemene stemming is sprookjesachtig, dromerig en geheimzinnig. Nehl Aëlin
presenteert zich in zachtrose pastelkleuren, maar bezit ook een duistere kant,
getuige de zwarte spin die als haarspeld dienst doet. ‘Le Monde Saha’ is haar
derde album. Het is een fraai, maar mysterieus werkstuk van een zonderlinge
artieste die zich niet altijd laat doorgronden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten