17 Pygmies
CIII – Even Celestina Gets The Blues (A Tale
Of Love And Quantum Physics)
Trakwerx
17 Pygmies viert dit jaar zijn dertigste
verjaardag. Van die eerste bezetting uit 1982 blijft alleen nog Jackson Del
Rey, alias Philip Drucker over. Het traject dat ze hebben afgelegd is er één
van vallen en opstaan. Want dat ze het moeilijk hebben valt af te leiden uit de
lancering van een Pledge Music actie - http://www.pledgemusic.com/projects/isabel
- in een poging om geld in te zamelen om zo hun nieuwe project ‘Isabel’ te
financieren. Dit wordt net als ‘Celestina’ een trilogie. Maar terug naar ‘CIII’
het laatste luik van ‘Celestina’ dat begin dit jaar verscheen. Wie de vorige
twee delen niet kent: Celestina is een ruimteschip dat na een avontuurlijke en
gevaarlijke reis in de oneindigheid van het universum (een deel van de
bemanning is omgekomen) terugkeert naar de Aarde om de dreiging van een robot
inval af te wenden. Het lot van de mensheid ligt in hun handen en redding of
ondergang: het kan beide kanten uit. Om dit muzikaal te beschouwen als een
zuiver space/progrock epos is de groep onrecht aandoen. Oorspronkelijk was de muziek
gecomponeerd om opgevoerd te worden door een strijkerkwartet, doch de theorie
wordt niet altijd omgezet in praktijk en naast klassieke muziek als grondslag
wordt ‘CIII’ opgefleurd met decoratieve elementen. Symfonische rock, folk,
dream pop, electro, indie en experimentele muziek dragen bij tot dit stijlvolle
concept waarmee men ‘Celestina’ in schoonheid afsluit. We hopen oprecht dat dit
niet de zwanenzang betekent voor 17 Pygmies. Dat zou pas zonde zijn, want het
oeuvre van deze act bezit een artistieke meerwaarde waar het zovele, meer
bekende en succesrijke artiesten net aan ontbreekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten