The Birthday Massacre
Hide And Seek
Out Of Line
Herkenbaarheid geeft een zekere vorm
van vertrouwen en comfort. Het Canadese The Birthday Massacre heeft
zich de laatste tien jaar een muziek variant eigen gemaakt met
aansluitend een aangepast imago en een artistiek ontwerp – een
lugubere sprookjeswereld - waarbij zelfs dezelfde kleuren altijd
terug komen. 'Hide And Seek' is het vervolg op 'Pins And Needles'
(2010) en opent fraai met het zwaarmoedige 'Leaving Tonight'. Met
'Down' hebben ze toch een verrassing in petto. Een nummer met zowaar
metal gitaren en zware industrial dreunen en waar zangeres Chibi zich
bij het zingen van het refrein ontpopt als de vrouwelijke equivalent
van Marilyn Manson. Een zijsprong die naar meer smaakt. Daarna keert
men al snel terug naar het vertrouwde groepsgeluid met de pompeuze en
breed uitwaaierende synthesizerklanken, metronoom gestuurde
drumcomputers afgewisseld met meer opgefokte, hippere en snellere
elektro tunes met natuurlijk niet te vergeten de karakteristieke en
bijzondere stem van een in topvorm verkerende frontdame die zo te
horen nog aan zelfvertrouwen heeft gewonnen. Over de hele lijn
bekeken laat The Birthday Massacre zijn meer duistere kant zien.
Typerend zijn het mooie 'Cover My Eyes' en het treurige 'The Long Way
Home'. Men opereert vanuit de schaduwen en er wordt ook krachtiger
uitgehaald dan voorheen. Net zoals bij hun vorige twee albums is het
veteraan Dave Ogilvie die tijdens de opnames de touwtjes in handen
had en de band zijn scala aan electro/gothic/industrial songs in een
optimale vorm heeft gegoten. 'Hide And Seek' is de ideale soundtrack
om u tijdens deze herfstige dagen gezelschap te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten