Felsenreich
Tanz Auf Dem Bilderberg
Danse Macabre
Na de instrumentale,
orkestrale, weinig originele intro ‘Die Reise Beginnt’ dompelt
‘Anchor’ je meteen onder in een begrafenisstemming. Een op zijn
minst valse start, want ook nog eens zwak ingezongen. Gelukkig komt
er snel beterschap met het meerstemmige ‘Infront Of Moon’ en het
wat vreemde, tot dansen uitnodigende ‘The Priest’. ‘Black’,
een ode aan Das Ich, zet die lijn verder. Maar wie dacht dat we op
weg waren naar iets moois mag nu zijn illusies opbergen. 'Brainloop'
gaat helemaal de foute kant op. ‘The Earth’ is een hymne die de
loftrompet steekt ter ere van de Aarde, een soort van
liefdesverklaring aan onze thuisplaneet. Bij beide is de muzikale
omlijsting ongelukkig gekozen en de teksten zijn ondermaats tot
belachelijk. Daarna brengt Felsenreich ons in een winterse stemming
met nog een kort instrumentaal intermezzo en het tweeluik
‘’Wintersong’ en ‘Wintergrau’. Vooral bij die laatste zakt
de temperatuur ver onder het vriespunt. Het kwartet profileert zich
als een erg theatrale act met smartelijke zangpartijen en pompeuze,
doch muffe keyboard lijnen. Het klinkt allemaal geforceerd en
artificieel. Zelfs de gitaren komen als onecht over. Over de
resterende songs kunnen we kort zijn. Die horen thuis in de categorie
middelmatig tot slecht. In bepaalde kringen zal dit plaatje wel de
hemel in geprezen worden, maar als je het mij vraagt is ‘Tanz Auf
Dem Bilderberg’ een reis naar niemandsland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten