Mantric Muse
Mantric Muse
Transubstans Records
Mantric Muse is niet de
eerste band die via vrije speel- en lange jamsessies een plaat in
elkaar bokst. De Denen brachten heel wat tijd door in de oefenruimte
en stelden een heuse catalogus samen met het materiaal dat tijdens
die bijeenkomsten werd gespeeld en opgenomen. Daarna begon men met
het bewerken, structuren en arrangeren om zo tot composities, die
naam waardig te komen. De opbouw blijft haaks staan op wat men
normaliter onder de term ‘song’ verstaat. Zelf omschrijven ze hun
instrumentale nummers als een impulsieve reis langsheen het
menselijke zenuwstelsel. Mantric Muse haalt zijn inspiratie bij
gelijkaardige, meer gerenommeerde acts als het Öresund Space
Collective en Ozric Tentacles. Een echt geestelijke zuivering valt je
niet ten deel bij het beluisteren van 'Mantric Muse'. Recitaties
zitten erin verweven, doch het magische effect blijft achterwege. De
eerste tracks bieden weinig meer dan andere, gelijkaardige releases.
Alle bekende ingrediënten zijn aanwezig. De muziek drijft rustig
voorbij als één van de vele kadavers in de heilige rivier de
Ganges. Net als bij Ozric Tentacles zitten er wat meer gespierde
en/of jazz getinte fragmenten bij zoals in 'Cinope' en 'Azur'. Die
staan dan weer in contrast met de meer minimalistische en
repetitieve invulling van 'Sfunx'. 'Gnoxience' is een heus 'bliepjes'
festijn dat vooral de space cowboys onder u in een heuglijke stemming
zal brengen. 'Deep Sea Cheops' klinkt het meest klassiek en prog rock
getint met elektrische gitaren als belangrijkste component. Ook al
zijn het uitstekende muzikanten; Mantric Muse heeft te weinig een
eigen gezicht en blijft in de schaduw van zijn meer illustere
voorgangers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten