Supuration

Supuration

De ziel achterna: Een raadselachtige reis langsheen denkbeeldige oorden

Ze hebben er maar liefst twintig jaar over gedaan, maar nu is het een feit: het laatste deel van het Franse Supuration hun ‘Cube’ trilogie verschijnt op 25 februari. Tijd dus voor een stand van zaken en dankzij het medium internet was zanger/multi-instrumentalist en duivel-doet-al Ludovic Loez gesprekspartner van dienst.

Paul Van de gehuchte

Een vraag die voor de hand ligt: waarom heeft het zo lang geduurd om de ‘Cube’ trilogie af te sluiten en dat er telkens een decennium ligt tussen de release van het eerste, het tweede en het derde album; is daar bewust voor gekozen of is dat zuiver toeval?

‘Tijdens de opnames van ‘The Cube’ in 1993 dacht niemand dat we het zo lang gingen volhouden. Twee jaar daarna beslisten we om een andere muzikale koers te varen onder de naam Spherical Unit Provided of kortweg S.U.P. Na verloop van tijd, het moet in 2000 zijn geweest kregen we veel vragen over Supuration en of we geen intenties hadden om nog een een nieuwe Supuration langspeler te maken. Zo ging de bal weer aan het rollen. Het idee begon te rijpen en in 2003 brachten we ‘Incubation’ uit, het vervolg op ‘The Cube’. De plaat werd in het metal milieu goed ontvangen. Omdat er tien jaar zat tussen de twee in leek de enige manier om dit verhaal tot een goed einde te brengen te wachten tot 2013 voor de grote finale. De tijd speelde in ons voordeel en we hadden het geluk om te kunnen doorgaan als groep en dat met dezelfde mensen. Het resultaat is er nu in de vorm van ‘CU3E’.'

Ouder en wijzer

Op welke manier verschilt ‘CU3E’ van ‘The Cube’ en ‘Incubation’?

‘We zijn ouder en wijzer. Het ligt voor de hand en het lijkt me meer dan logisch dat ‘CU3E’ meer volwassen klinkt. We kozen bewust voor gelijkaardige riffs en dezelfde verhaallijn om de sterke band tussen de drie elpees onderling te versterken en te benadrukken. Tegelijk zijn er grote verschillen. Vooral door de ontwikkelingen die we als muzikanten hebben doorgemaakt gedurende de tussen liggende periodes. Dat er een oorzakelijk verband is binnen het drieluik staat buiten kijf. Het is in die zin belangrijk omdat er een metafysische lijn loopt doorheen de trilogie en dat gespreid over precies twintig jaar.’

Hoe belangrijk zijn de teksten en welke thema’s komen aan bod?

‘We hechten erg veel belang aan de teksten, soms zelfs meer dan aan de muziek. We willen een verhaal vertellen en dat doen we via populaire genres als sciencefiction en fantasy. In het geval van Supuration en de ‘Cube’ trilogie is de centrale figuur een gereïncarneerd persoon die zelfmoord pleegt. Zijn ziel reist door de eindeloze ruimte die verschillende vormen kan aannemen zoals vreemde kubussen en onbekende sferen. Het is een raadselachtige reis langsheen denkbeeldige oorden.’

Wanneer past een muzikaal idee binnen het kader van ofwel Supuration ofwel S.U.P. en hoe hou je de twee groepen gescheiden?

‘Ideeën komen bij de vleet, dan kan tijdens het dromen of gewoon overdag. Beide bands zijn twee totaal verschillende entiteiten. De muziek en de conceptuele verhalen bij S.U.P. hebben een meer experimenteel karakter en er zijn geen grenzen of beperkingen. Met Supuration blijven we binnen het afgebakende en omlijnde concept en de manier van nummers schrijven en de muziekstijl zijn aangepast aan het profiel en gesternte van Supuration.’

Waar kan je Supuration situeren binnen de Franse metal scene?

‘We zijn begonnen in 1990 en sinds de release van ons eerste volwaardige album (‘The Cube’ in ’93) worden we gezien als een wat vreemde, maar innovatieve death metal act. We genieten geen grote populariteit, doch iedereen kent wel de naam Supuration. Het voornaamste is dat we de mogelijkheid hebben om door te gaan met op te treden en platen te maken. Dat blijft ons hoofddoel. We streven niet naar bekendheid of bevestiging.’

Zijn jullie professionele muzikanten?

‘Nee dat niet. We hebben allemaal een baan bij een groot theater.’

Wat is je muzikale achtergrond? Ben je opgegroeid met muziek en wanneer heb jij je eerste stappen als muzikant gezet?

‘Ik was zeven jaar oud en luisterde naar commerciële dingen als Abba en The Bee Gees. Vandaag kan ik daar nog altijd van genieten. Toen ik tien jaar was hoorde ik voor het eerst Kiss en Iron Maiden. Het was de aanzet voor Thierry Berger, ik en mijn broer Fabrice om met een groepje te beginnen. Als dertienjarige speelde ik basgitaar. Ik herinner me nog levendig de eerste repetities. Fabrice en Thierry waren allebei toen vijftien. En nu na 26 jaar zijn we nog altijd samen.’

Meer dan twintig jaar actief als muzikant. Hoelang denk je nog door te gaan?

‘Ik ga er van uit dat we doorgaan tot het bittere einde, tot we het fysiek en mentaal niet meer kunnen bolwerken. Hoe dan ook; muziek zal nooit verdwijnen.’

Als je terugkijkt op je muzikale carrière welke waren de hoogte- en laagtepunten?

‘Ik hou er alleen maar goede herinneringen aan over. Net als elke andere muziekgroep in de wereld zijn we geconfronteerd geweest met kleine en grote problemen en hebben we moeilijke periodes door spartelt. Eigenlijk heel normaal en misschien wel onvermijdelijk en noodzakelijk. Eén van mijn mooiste herinneringen zijn de opnames van ‘The Cube’, ons eerste album.’

Creatief blijven

Wat wil je nog bereiken als muzikant en op persoonlijk vlak?

Als muzikant hoop ik even creatief te blijven als nu en verder te kunnen gaan met opnemen en platen uitbrengen. Op het persoonlijke vlak: een goede gezondheid zodat het me lukt om al het voorgaande te verwezenlijken.’

Behalve muziek, wat interesseert je nog?

‘Ik hecht veel belang aan familie en mijn gezin komt op de eerste plaats. Verder kijk ik veel naar science fiction films en lezen is een andere hobby. Een echte verzamelaar van dingen ben ik niet. Ik heb nog wel wat Kiss poppetjes in een kast staan... .’

In hoeverre heeft de economische crisis een impact op het dagelijkse leven, je bestaan als rockmuzikant en het Franse metal circuit in het algemeen?

‘Ik denk niet dat ik het nu veel slechter heb dan ervoor. Het leven wordt voor iedereen als maar duurder en dat is een tendens die echt niet gaat omslaan. Sommige mensen hebben nu eenmaal veel geld en anderen hebben er geen. Dat is nu eenmaal het leven. De rijkdom is niet eerlijk verdeeld en daar zal niet snel verandering in komen. Life sucks.’

Wat is je mening over de Franse miljonairs die Frankrijk verlaten om zo de ‘rijkentaks’ te ontlopen?

‘Persoonlijk heb ik daar geen problemen mee. Het staat iedereen vrij om te doen en te laten wat hij of zij wil. Mensen die op één of andere manier miljoenen verdienen laten me helemaal koud. Hun leefwereld is niet dezelfde als die van mij.’

Heb je een dagelijks terugkerend ritueel?

‘Proberen in leven te blijven.’

Waarom woon je waar je nu woont?

‘Ik ben er geboren, ik woon er graag en ik voel me er thuis. Ik zie geen enkele reden om er weg te gaan.’

Aan wie of wat heb je de grootste hekel?

‘Leugenaars en de manier waarop de mensheid verder evolueert dankzij gesofisticeerde technologieën die de mens zelf ontwikkelt. Anders gezegd: we zijn niet goed bezig.’

Waar moet iedereen zijn mond over houden?

Goeie vraag, maar ik zou het echt niet weten. Ik neem dit alvast mee in beraad en wie weet krijg je de volgende keer wel repliek!