Lost In Desire
Skin
Echozone
Het in Wenen
residerende Lost In Desire brengt een combinatie van alternatieve
rock en synth pop. Gezien het aantal releases dat verschijnt, een nog
altijd goed in de markt liggende stijlvariant. Net als bij vocalist
Uwe Heucher van Lowfield bezit zanger Stephan Sutor over een
karakteristieke stem. Het nadeel van Sutor is dat zijn timbre en
intonatie iets meer beperkt zijn. Een begrenzing die hem parten kan
spelen, want bij sommige luisteraars kan zijn manier van zingen als
zeurderig en saai overkomen. In de eerste helft van het album zit er
ook weinig variatie in de arrangementen. Alleen in ‘Deathwish’
probeert men de bakens wat te verzetten. ‘Hero’ heeft al wat meer
pit dankzij snellere riffs en breakbeats, afgewisseld met tragere
passages. Het is dan wachten op 'The Weight Of The World' om aan de
door 'Hush Little Baby' en 'Sun' opgewekte lethargie te ontsnappen.
In 'Zero' vechten synthesizer en elektrische gitaar een leuk
robbertje uit. Met 'Transience' komt er weer een dipje dat op zijn
beurt wordt goed gemaakt met het door een donkere baslijn
gedomineerde 'Crimson Poetry'. Afsluiter 'Insomnia' is een waardige
poging om op het gemoed in te spelen, maar ook hier brengt de stem
van Sutor geen soelaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten