We Love You
Out Of Line/Roughtrade
Het Noorse combo Combichrist is met ‘We Love You’ toe aan
zijn zevende studio album. Met het in 2010 verschenen ‘Making Monsters’ zette
het gezelschap een nieuwe stap in zijn muzikale beleving. Men introduceerde
toen meer metal invloeden die het groepsgeluid nog een hardere en meer extreme
weerklank gaf. Die tendens zet men nu verder door op ‘We Love You’. We kregen
de ‘limited edition’ toegestuurd. Die bevat een bonusschijf in de vorm van een
zes nummers tellend instrumentaal ‘in the mix’ mini album ‘The Art Of Riots’.
Een niet te versmaden lekkernij die de andere kant toont van Combichrist.
Opener ‘The Plan’ is een adembenemende, onheilspellende ambient track die
naadloos overgaat in het dwingend, repetitief electro/industrial gedreun van
‘Confrontation’. ‘Skull Breaker’ begint voorzichtig, maar maakt gaandeweg zijn
naam helemaal waar met enerverende geluiden die de druk op de hersenpan doen
toenemen. ‘Riot Station’ is hierna de logische, overtreffende trap waarin de
hel losbarst. ‘Norwega’ nodigt nog eens ten dans uit. Afsluiter ‘The King Has
Spoken’ wordt bevolkt door vreemde figuren en klinkt zeer futuristisch.
Combichrist is één van de weinige acts die schor en woest
gekrijs laat samen gaan met aanstekelijke op industrial en electro geënte grooves
en riffs. ‘We Love You’ is dan ook in hoofdzaak een metal/industrial dansplaat.
Met opener ‘We Made To Love You’ verkopen ze al meteen een eerste uppercut. De
heavy metal gitaren gaan hier hand in hand met beukende drums en superbe electro,
waarbij ze hun aggrotech en EBM traditie nog meer aanscherpen en snoeihard
uithalen. ‘Every Day Is War’ wordt ongetwijfeld een club hit. Nog zo een
opzwepende track is ‘Can’t Control’. Het gaat nog meer crescendo in ‘Satans
Propaganda’ en het onweerstaanbare ‘Maggots At The Party’. ‘Denial’ heeft een
iets rustiger tempo, maar is daarom niet minder dreigend. De hoogste tijd dan
om even op adem te komen. Frontman Andy LaPlegua laat het schreeuwen achterwege
in het deels akoestische en prachtige ‘The Evil In Me’. Het blijft bij dit ene
zwaarmoedige intermezzo, want daarna gaan we op de ietwat luchtige toer met het
instrumentale ‘Fuck Unicorns’. Dan is het weer alle hens aan dek in ‘Love Is A
Razorblade’, het als eerste single gelanceerde ‘From My Cold Dead Hands’ en
rauwe ‘We Rule The World, Motherfuckers’. Dat Combichrist ook het experiment
niet schuwt bewijzen ze in ‘Retreat Hell’. Het is een als tweeluik opgevat epos
met aan het eind een mix van drones, ambient en een obscuur tekstfragment. Het effent
de weg voor de ‘The Art Of Riots’ waarmee we deze bespreking begonnen. ‘We Love
You’ van Combichrist is een geweldige plaat. De liefde is dan ook wederzijds.
En dat ze weten hoe een feestje te bouwen toont onderstaand clipje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten