Triggerfinger

Triggerfinger

By Absence Of The Sun

Excelsior Recordings/V2

Triggerfinger omschrijft het megasucces van ‘I Follow Rivers’ als een toevalstreffer en stonden er voor het maken van hun vierde studioalbum niet lang bij stil. Van bij de eerste noot flirt het stijlvolle trio met atonale, bijna vals klinkende gitaaruithalen. ‘Game’ is dan ook rauw en ruig en drijft op een wel heel zware groove die je in de onderbuik treft. Heel andere koek en veel frivoler is het tot eerste single gebombardeerde ‘Perfect Match’. Zeer radiovriendelijk en ongetwijfeld een hit in wording. Met de titelsong komt men terug in het vaarwater van ‘Game’. Het nummer heeft een fantastische bas lijn en ik kan me nu al voorstellen dat ze er menige zaal mee gaan plat spelen. Net als met ‘…And There She Was Lying In Wait’. In het zompige in blues rock gedrenkte ‘Big Hole’ trekt drummer Mario Goossens de boel op gang met een ritmepatroon waarbij je niet stil kunt blijven zitten. ‘Off The Rack’ klinkt een stuk luchtiger al heeft de stem van zanger Ruben Block een wat trieste ondertoon. In ‘Black Panic’ haalt met weer de sloophamer boven. Een wel heel solide track. ‘There Isn’t Time’ en ‘Splendor In The Grass’ vallen binnen dezelfde categorie van ‘Off The Rack’. Heel subtiel en gevoelig is ‘Halfway There’ en ook wel, op een heel specifieke manier dan, ‘Trail Of Love’. Afsluiter ‘Master Of All Fears’ lijkt wel het tweelingbroertje van ‘Black Panic’. Het spreekt voor Triggerfinger dat ze blijven evolueren, zich hier bloot geven en hun zachte, meer delicate kant tonen. Het doel om dit ook door te laten klinken in de meer onstuimige songs vinden we niet echt gelukt. Misschien slagen ze live wel in hun opzet.