donderdag 7 augustus 2014

Erlen Meyer


Erlen Meyer
Erlen Meyer
Klonosphere Records
De erlenmeyer is een kegelvormige fles met een smalle hals; tegenwoordig erg populair in restaurants, maar staat ook mooi thuis op de eettafel en kan gebruikt worden als vaas, karaf, glas of puur ter decoratie. Het van oorsprong in laboratoria gebruikte glaswerk is genoemd naar zijn uitvinder; de Duitse chemicus Emil Erlenmeyer. Muzikaal valt er niet meteen een verband te leggen met deze Franse metal groep, tenzij de band bestaat uit gesjeesde chemie studenten of net bollebozen in de scheikunde die de man op handen dragen. Het vijftal uit Limoges werpt zich op als een doom/sludge metal act. Zanger Olivier Lacroix brult en schreeuwt, maar kan ook gewoon declameren en toch de dreiging voelbaar houden. Zijn vier kompanen gaan onstuimig te keer, flirten speels met het dissonante en hameren er meedogenloos op los. Hun muziek is als een logge, zwaar geladen kiepwagen die eenmaal op gang getrokken alles wat onder de wielen komt vermorzelt. Voor hun teksten zocht het kwintet zijn inspiratie bij de makers van klassieke griezelfilms en de auteurs van het betere detectiveverhaal. De tracks wringen en keren zich in allerlei bochten en illustreren ten top gedreven angst, wanhoop, claustrofobie en lijden. De sfeer is heel bitter en hard. De sfeer is heel bitter en hard. Favoriete nummers zijn ‘Sans Fleurs Ni Couronne’, ‘Agatha’ en ‘Bouche Cousue’. Het is een debuut dat in zijn genre met open armen zal worden ontvangen.

Geen opmerkingen: