Ministry

Ministry

Last Tangle In Paris – Live 2012 DeFiBrilLaTouR

UDR

Mike Scaccia stierf op 23 december 2012 op het podium tijdens een concert in Fort Worth, Texas met zijn andere band Rigor Mortis. De ultieme plaats voor een artiest en muzikant om de pijp uit te gaan, weliswaar niet op je zevenenveertigste, wat spijtig genoeg bij hem het geval was. Het was een plotse tragedie, zo ingrijpend dat het Al Jourgensen deed besluiten om meteen te kappen met Ministry, die andere act waarvan Mike deel uitmaakte. Als een soort van hommage verscheen in 2013 wel nog de laatste studioplaat waar Scaccia aan meewerkte ‘From Beer To Eternity’. Het ultieme eerbetoon komt er echter met deze live cd/dvd ‘Last Tangle In Paris’. Jourgensen houdt van woordspelletjes en de titel is een zinspeling op ‘Last Tango In Paris’, de film uit 1972 van Bernardo Bertolucci. De bezetting is met Al Jourgensen, gitaristen Mike Scaccia en Sin Quirin, bassist Casey Orr, John Bechdel op keyboards en drummer Aaron Rossi identiek aan die van de eerder al op cd/dvd verschenen show gespeeld tijdens Wacken Open Air in augustus van datzelfde jaar en ook de speellijst is bijna exact dezelfde. Veel bekende nummers passeren de revue en overspannen ruwweg de laatste tien jaar. Er is dus geen plaatsje gereserveerd voor klassiekers als ‘Jesus Built My Hotrod’, ‘Stigmata’ of ‘Flashback’. Een groot verschil met een concert in openlucht is de intensiteit van een snikhete en tot de nok gevulde zaal. Het tempo is bij het begin verschroeiend en de energie hangt als elektriciteit in de lucht. Ministry speelt heel strak en raast non-stop door. Ook aan het visuele is veel aandacht besteed. Op het grote videoscherm krijg je een zonder meer indrukwekkend spektakel te zien. Naast het concert bevat de dvd heel wat backstage materiaal met interviews, anekdotes, beelden van repetities en nog veel meer. De kop van Jourgensen – hij lijkt wel een wandelende ijzerwinkel – is niet om aan te zien, maar als performer scheert hij nog altijd hoge toppen. Naast de frontman krijgt ook de betreurde Scaccia, heel terecht trouwens, een centrale plaats. Je leert hem op een andere manier kennen dan alleen maar als muzikant en dat laat je niet onberoerd.