maandag 29 december 2014

Blueneck


Blueneck
King Nine
Denovali Records
Na het instrumentale album ‘Epilogue’ (2012) krijgen we terug een conventionele plaat van deze Engelse post rock formatie. Tijdens de opnames van ‘Epilogue’ was zanger/tekstschrijver Duncan Attwood al druk in de weer met het schrijven van nieuwe songs. Toch heeft het alles bij elkaar drie jaar voordat ze hun vijfde elpee konden uitbrengen. Dat is een hele poos, maar deze ‘King Nine’ was het wachten meer dan waard. Verbluffend gewoon. Adembenemend, prachtig, fantastisch, … . Ik kom superlatieven te kort. Eens om de zoveel tijd heb je een totaalpakket van muziek die de perfectie benaderd en ‘King Nine’ van Blueneck is zo een werkstuk. Op een bepaalde manier magistraal in al zijn eenvoud en toch vooruitstrevend, gedurfd en rijk geschakeerd. De groep heeft zijn muzikale spectrum uitgebreid en brengt een impressief mengsel van progressieve rock, filmmuziek, alternatieve pop en post rock ingekapseld in verfijnde, breekbare songs die bijwijlen tot tranen toe beroeren. Om een dergelijke, pakkende samenhang te verkrijgen moet je echt top zijn. Met zo een emotionele en romantische collectie liedjes kan je al snel naar de verkeerde kant overhellen en verzanden in meligheid en goedkoop sentiment. Blueneck overstijgt dit alles door het geheel te voorzien van donker getinte en droefgeestige accenten. Een betere manier om 2014 op muzikaal gebied mee af te sluiten had ik me niet kunnen wensen. Sommigen omschrijven Blueneck als één van Engelands best bewaarde geheimen. Wel dan is het de hoogste tijd om daar nu met de release van ‘King Nine’ verandering in te brengen.

Geen opmerkingen: