Cynic
Via Skype hadden we een gesprek met de
drijvende kracht achter Cynic, zanger, componist en multi-instrumentalist Paul
Masvidal. In zijn woonplaats Los Angeles was het net na de middag en dan krijg
je honger. Onze gesprekspartner maakte dankbaar gebruik van dit intermezzo om
de innerlijke mens te versterken. De man zich zat vol te proppen met allerlei
lekkers. Een mondvol moet je dan eerst doorslikken voor je iets kan zeggen. De
dorst lessen hoort ook bij dit ritueel. Achteraf je bord onder de kraan
afspoelen ook. Wat zachte muziek op de achtergrond mocht niet ontbreken. Zo kwam
deze conversatie tot stand.
Paul Van de gehuchte
Je hebt
over de nieuwe songs eens gezegd en ik citeer: ‘It’s sci-fi, futuristic and
alien but at the same time very song-driven’. Was het dat wat je in gedachten
had bij het schrijven van nieuwe nummers voor ‘Kindly Bent To Free Us’?
‘Ik denk dat die uitspraak al meer dan drie jaar
de ronde doet op het internet. Ik was me dan nog helemaal niet bewust van wat
de uitkomst zou zijn van de nieuwe plaat. Het was toen een impressie van het
werkproces. ‘Kindly Bent To Free Us’ vind ik nu zelf een ruwe diamant, puur en
zuiver. Er is geen gebruik gemaakt van verfijnde verwerkingsprocessen zoals Pro
Tools. Het is heel transparant. Drie muzikanten die hun ding doen. Zonder
franjes, alleen de essentie blijft over. ‘Kindly Bent To Free Us’ is een
sleutelmoment in het bestaan van Cynic en tegelijk een momentopname van wat en
waar we als groep voor staan.’
Op een
dag beslis je om een nieuwe langspeler te maken, maar hoe begin je er aan?
‘De meeste tijd breng ik door met het schrijven
van liedjes. Ik heb honderden songs gestockeerd in een eigen bibliotheek. Die
werk ik regelmatig bij en als het ogenblik dan is aangebroken om aan een nieuwe
plaat te beginnen dan ga ik grasduinen, luister naar fragmenten. Die waar ik de
juiste weerklank bij vind en goed aanvoel, daar ga ik aan sleutelen tot wanneer
ik tevreden ben met het resultaat en de song wat mij betreft is afgewerkt. Laat
er geen misverstand over bestaan: daar kruipt echt heel wat tijd in.’
Het is
dus best mogelijk dat oud materiaal toch nog een introductie krijgt?
‘Wel, heel wat van het materiaal stamt uit de
tijd van ‘Traced In Air’. Eigenlijk zijn we aan ‘Kindly Bent Us Over’ al
begonnen net na de release van ‘Traced In Air’. Tussendoor kwamen nog de twee
ep’s, maar deze nummers of een groot deel ervan, lagen al te sudderen in ons
collectieve geheugen. Uiteindelijk hebben die het ook gehaald en krijg je die te
horen op deze release.’
Waarom
koos je als titel voor ‘Kindly Bent Us Over’?
‘Komt uit een boek, eigenlijk een trilogie
geschreven door een Tibetaanse monnik in de veertiende eeuw, met als titel
‘Kindly Bent To Ease Us’. Ik ben er altijd door gefascineerd geweest. Het
brein, de geest is een actief onderdeel van ons bestaan en er is een connectie,
een brug naar de teksten toe van de composities op dit album. Alles houdt
verband met elkaar ook de hoesillustratie in de vorm van hersenen/paddenstoel/wolk/boom,
naargelang je eigen interpretatie. Het is moeilijk om de keuze van een
albumtitel uit te leggen, maar voor mij voelde deze juist aan en het leek me
dan ook logisch om voor deze te kiezen.’
Haal je
inspiratie voor de teksten uit je persoonlijke leven of uit boeken?
‘Ik schrijf over waar gebeurde feiten en dat
zijn dan toch meestal persoonlijke belevenissen. Ik probeer die
waarheidsgetrouw weer te geven. Dat lijkt me de meest eerlijke manier om een
band op te bouwen met de mensen die naar je liedjes luisteren.’
Waar
plaats je de twee ep’s ‘Re-Traced’ en ‘Carbon-Based Anatomy’ in de geschiedenis
van Cynic? Zijn ze een onderdeel van de natuurlijke evolutie van Cynic als
groep?
‘Ik denk het wel. We hadden wat vrije tijd –
vier tot zes weken - tussen twee rondreizen in. We houden er niet van om stil
te zitten en we vroegen ons af hoe we die tijdspanne het best konden invullen.
Ik dacht toen aan de demo’s die we nog
hadden liggen van ‘Traced In Air’. De kwaliteit van de muziek was goed en ik
vond het naar de fans toe een leuk idee om die ook uit te brengen. We hebben
die dan opnieuw onder handen genomen, terug ingespeeld en opgenomen. Voor ons
was het soort van experiment. ‘Carbon…’ was dan weer een snapshot. We waren al
bezig met ‘Kindly Bent To Free Us’ en ik had het wat moeilijk en kreeg het in
die bewogen periode zwaar te verduren. ‘Carbon…’ gebruikte ik om voor mezelf
een emotioneel zuiveringsproces op gang te brengen. Het was iets wat ik kon
bevatten in relatief korte tijd. Het maken van een plaat is voor mij een
huzarenstuk, een enorm werk. Ik vergelijk het met het draaien van een film. Een
ep was meer beheersbaar. Achteraf voelde ik me stukken beter en kon me terug concentreren
op ‘Kindly Bent To Free Us’. Onze manager moedigde ons ook aan om toch met iets
voor de dag te komen en de leegte tussen twee albums in op te vullen. We konden
er een korte tournee aan koppelen. Verschillende elementen waren de aanleiding
met als eindpunt de ep ‘Carbon-Based Anathomy’. Het maakt zeker deel uit van
onze historie. Alles is onderling verbonden met elkaar.’
Cynic
heeft een eigen stijl met moderne facetten ontwikkeld, maar als ik goed
geluisterd heb dan ligt de basis van jullie muziek bij progrock acts uit de
jaren zeventig: Yes, King Crimson, Weather Report, Gryphon…
‘Ja, ik ben opgegroeid met die muziek. Ik had
een broer en die had platen van degene die je opsomde. Daar horen ook nog Pink
Floyd en Rush bij. Al die bands brachten toen experimentele en bijwijlen
hypermoderne muziek. Onze wortels liggen daar. Ook het feit dat we ervoor
kiezen om op ‘Kindly Bent To Free Us’ als trio naar voor te treden kent daar
zijn oorsprong. Aan de ene kant heb je die invloeden. Daar tegenover staat dat
als ik aan een plaat werk ik nooit naar muziek luister. Er zitten zoveel
geluiden in mijn hoofd en ik ben zo geconcentreerd bezig dat het me alleen maar
zou afleiden. Ik probeer zoveel mogelijk om in stilte te werken. Ik wou nog
kwijt dat geluid in het algemeen me kan inspireren. Een auto die passeert, de
wind die door de bomen ruist, vogels die fluiten, het feit dat je bewust bent
van te leven. Naast muziek is ook dit voedsel voor mijn creativiteit.’
Net als
voor ‘Traced In Air’ is er van ‘Kindly Bent To Free Us’ een gelimiteerde box
uitgave van duizend stuks. Is die even spectaculair?
‘De twee zijn niet te vergelijken denk ik. Naar
mijn idee is deze uitgave iets meer verfijnd. Het heeft de vorm van een boek, binnenin
uitgehold. Het lijkt op een boek uit de oudheid. De cd telt hier met ‘Earth Is
My Witness’ een exclusieve bonus track. Er zit een uitgeschreven partituur bij
van één van de songs. Dan heb je nog groepsfoto’s, een mooi geïllustreerd tekstboekje,
vijf transparante dia’s allemaal van de hand van kunstenaar Robert Venosa. Ik
kan niet zo goed overweg met verkooptrucs, maar ik dacht dat deze editie minder
duur is dan die van ‘Traced In Air’.’
Jullie
tekenden een contract bij Season Of Mist voor de release van ‘Traced In Air’.
Nog altijd tevreden over de samenwerking?
‘Ja, ze hebben net als wij een lange weg
afgelegd en zijn er als organisatie sterk op vooruit gegaan. Hun aandeel in het
metal aanbod is serieus gegroeid. Sinds we bij hen onderdak vonden kregen ze ook
heel wat respons uit de VS en maken er andere Amerikaanse bands deel uit van
hun scala. Onder meer Atheist, Morbid Angel en Dillinger Escape Plan.’
Heb je
muziek gestudeerd?
‘Ja, ik ben als knaap begonnen met klassieke
gitaar te studeren. Later ben ik overgestapt naar jazz. Eigenlijk ben ik nog
altijd bezig met leren. Ik voel me een beetje als een eeuwige student. Cynic
telt alleen maar hooggeschoolde en geoefende muzikanten. Bassist Sean Malone bezit
een academische graad en geeft les aan de universiteit. Zijn vakgebied is
‘muziektheorie en compositie’. Naast gerenommeerd drummer is Sean Reinert een
getalenteerd pianist en componist. Buiten Cynic zijn we allemaal op
professionele basis bezig met muziek. Dat en onze interesse en bezorgdheid voor
het educatieve luik en honger naar muziek heeft er voor gezorgd dat we met
Cynic zo divers zijn en constant evolueren.’
Zijn er
plannen voor een tournee?
‘Dat is de bedoeling.
De onderhandelingen met promotors zijn gestart, maar er zijn voorlopig nog geen
data bekend. Binnenkort gaan we een paar dagen spelen op een cruiseschip, dat
is de enige zekerheid die we momenteel hebben.’
Dit is al bekend: jullie komen naar de Graspop Metal Meeting
in België op zaterdag 28 juni. Kijk je er naar uit?
‘Absoluut. In 2007 zijn we daar ook
geweest. Ik heb er goede herinneringen aan over gehouden. Ben benieuwd hoe het
dit jaar gaat verlopen.’
Als jullie gaan toeren, hoeveel tijd brengen jullie door in
het repetitiehok als voorbereiding?
‘Een week of twee is genoeg om alles
door te nemen, om de puntjes op de i te zetten, de speellijst samen te stellen.
Heel belangrijk is fysieke paraatheid. Rondreizen vergt veel van het lichaam.
Je moet echt wel helemaal fit zijn. Ik hou van het optreden voor mensen, het
spelen van concerten, de interactie met publiek. Ik ben geen fan van het
reizen, het onderweg zijn. Ik heb het daar soms heel lastig mee. Genoeg slaap
krijgen is fundamenteel. De rest lukt dan wel.’
Je woont in Los Angeles. Waarom precies daar?
‘Ik ben naar hier gekomen in 1996 na de
split van Cynic. Ik ben afkomstig uit Miami, Florida. De voornaamste reden om
naar hier te komen was dat ik hier een studiebeurs kreeg aan de universiteit.
Ik wou terug gaan studeren. Een ander pluspunt: mijn oudere broer woonde hier
ook. Het is altijd geruststellend om familie in de buurt te hebben. Ik heb
sindsdien nooit meer achterom gekeken. Deze stad biedt mogelijkheden voor wie
zijn kans wil grijpen. Vooral muzikanten hebben het hier naar hun zin. Het weer
is fantastisch. Momenteel zit ik buiten op het terras. Nee, mij krijg je hier
niet weg.’