Dan Deagh Wealcan
Two
Straight Horizontal Lines And The Organized Chaos in Between: Director’s Cut
Metal Scrap Records
Oorspronkelijk
een eenman studioproject van de Russische multi-instrumentalist Mikhail A.
Repp. In 2012 begon die te experimenteren om zo een eigen geluid en stijl te
ontwikkelen. Na anderhalf jaar zwoegen kwam hij tot de constatering dat hij op
zoek moest naar een zanger. Hij vond die in de persoon van de uit Oekraïne
afkomstige Eugene Zoidze-Mishchenko (eveneens frontman van het industrial/death
metal gezelschap Ungrace). Repp is van alle markten thuis en brengt een
complexe mengeling van stijlen in stelling. Zowel mathcore, metal, jazz, noise,
punk, progressieve rock als electro verschijnen wel ergens aan de oppervlakte.
Het geschreeuw en gekrijs van vocalist Eugene maken deze brok moderne herrie in
geen geval gemakkelijker verteerbaar. Eigenlijk nog best dat gebrul, want in
verschillende nummers, onder meer ‘Meditterrenean Sky’, ‘Pointlessness’ en
‘Tears’ gaat hij gewoon zingen en dat allerminst toonvast. Het duo had zich
voorgenomen dat hun muziek aan een aantal voorwaarden moest voldoen; met name
verrassend, expressief, zonder restricties, niet in herhaling vallen en het onorthodoxe
niet schuwen. In min of meerdere mate voldoet deze plaat aan al die eisen. Het
idee om de kwaliteit van de productie lo-fi te houden past ook nog in dit
rijtje. Als toehoorder word je voortdurend heen en weer geslingerd. Je krijgt
het gevoel van een ‘ontvanger’ te zijn van signalen zonder enige samenhang. Afstandelijk
en zonder ook maar enige gevoelswaarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten