Ep 3: Aspects Of Our Future Selves
Eigen Beheer
We schreven het al bij de bespreking van hun
tweede ep ‘A Mutation And A Madness’ in februari vorig jaar: voor dit Zweeds
trio is het ep formaat helemaal op maat om hun muzikale exploten te etaleren.
Het drietal maakt er een erezaak van om de luisteraar telkens weer te
verrassen. De groep overstijgt met gemak het afgebakende traject van post rock
en maakt zijsprongetjes gaande van psychedelische rock naar ambient, rock,
electro, noise en jazz. Opener ‘Neo-Futuristic’ biedt in één keer een overzicht
van het gamma aan stijlen. De grondtoon blijft hun voorliefde voor filmmuziek
en soundtracks. Zelf halen ze als voorbeelden‘Blade Runner’ en Twin Peaks’ aan,
al zou je daar niet meteen aan denken bij het horen van het korte maar,
turbulente en bulderende ‘Drums In The Light Of Christ’ of het onconventionele
‘Un-Birth’. Voor beide composities werd als gastmuzikant saxofonist Christopher
Thorén gevraagd die op een geheel eigenzinnige manier de nummers een extra
impuls geeft. Wat een tegenstelling met het als een zachte penseelstreek
getrokken ‘We Are’ waarover de kunstenaar in kwestie met een verbeten trek rond
de mond in de vorm van een gruizig gitaar effect een donkere schaduw werpt.
‘Street View’ wordt dan weer gedomineerd door een theremin of daaraan verwant
geluid. Een instrument dat een zeer grote impact heeft en ik kan me voorstellen
dat niet iedereen er fan van is. ‘Damn Good Coffee’ is een spektakelstuk met
prominent aanwezige drums en percussie. Met ‘Aspects Of Our Future Selves’
trakteert Svarta Stugan de luisteraar op een korte (negentien minuten), maar opwindende
en luisterrijke trip.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten