Deep Purple
The Official Deep Purple (Overseas) Live
Series - Long Beach 1971
earMUSIC
In de zomer van 1971, met het één jaar eerder
ingeblikte, fantastische ‘In Rock’ epos als aantrekkingspool trok Deep Purple
in zijn sterkste bezetting voor een reeks van concerten naar de Verenigde
Staten. Dat ze daar toen nog bijna nergens stonden wordt aangetoond door het
feit dat ze in de Long Beach Arena als voorprogramma mochten aanrukken voor de toen over de plas
populaire Rod Stewart and The Faces. Maar het vijftal bestaande uit zanger Ian
Gillan, Ritchie Blackmore op gitaar, Jon Lord (toetsen), bassist Roger Glover
en achter de drumkit Ian Paice was klaar om nu ook de VS te veroveren. Alhoewel
de set slechts uit vier nummers bestond duurde het optreden ruim zeventig
minuten. Het was toen de gewoonste zaak van de wereld dat ieder groepslid een
staaltje van zijn kunnen mocht etaleren en daarvoor trok men de nodige tijd
uit. Met het voor die tijd spijkerharde ‘Speed King’ stak men meteen het vuur
aan de lont. Na twee minuten mocht Jon Lord al aan een eerste solo beginnen op
zijn Hammond orgel en ging al snel een ‘duel’ aan met snarenvirtuoos Blackmore.
Met deze uitvoering van ‘Speed King’ bewees het kwintet dat er niets aan het
toeval was overgelaten en dat ze perfect op elkaar waren ingespeeld. De tweede
track was het op single verschenen ‘Strange Kind Of Woman’. Hier mogen Ian
Gillan en Ritchie Blackmore wat kunstjes vertonen ondersteund door de solide
ritmetandem Glover/Paice. Het onvoorziene middenstuk doet hier wel afbreuk aan
het ‘hit gevoel’. Derde nummer is ‘Child In Time’, ironisch genoeg een lied
over verliezers, dat het ijkpunt zou worden voor nog vele generaties van Deep
Purple fans. Afsluiter is ‘Mandrake Root’, gelicht van hun debuut ‘Shades Of
Deep Purple’ en in die periode één van hun favoriete live tracks. Een eerder
complex, op blues geënt nummer dat hier afklokt op 27 minuten en waarmee Deep
Purple zijn ambities van progressieve rockband gestalte geeft. Het hing toen al
een tijdje in de lucht, maar na deze voorstelling was het een zekerheid. Voortaan
behoorde Deep Purple tot de hardrock top drie en waren ze de evenknie van Led
Zeppelin en Black Sabbath.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten