The
Leather Nun
Whatever
Wild Kingdom/ Sound Pollution
Enkele van hun singles als ‘Slow Death’, ‘Primemover’
en ‘Pink House’ brachten midden de jaren tachtig een kleine schok teweeg in het
rock-‘n-roll landschap. Niet alleen de mix van garage
rock, gothic en industrial was nieuw. Ook hun expliciete teksten, het vertonen
van hardcore homo films en het zich laten omringen
door strippers op de bühne tijdens hun optredens, was voor die tijd ongezien. Drieëntwintig
jaar na hun split vinden we in januari 2014 de heren terug in de studio waar
men zowaar begint met het opnemen van een nieuwe langspeler. Soms is het een
voor-, soms een nadeel, doch frontman Jonas Almqvist bezit nu eenmaal dat aan
Lou Reed verwante stemtimbre dat hem onlosmakelijk verbindt met The Leather
Nun. In songs als ‘Mainstream’ en ‘Red Hot Gwen’ roept men de sfeer op van het
daglicht schuwende clubs waar burleske taferelen zich afspelen. Of men laat in
andere nummers als ‘Just Like A Dream’, ‘Star (Yes, You Are)’ en ‘Outside My
Window’ een koortje en wat violen aanrukken om het melodramatisch effect te
beklemtonen. De twee trage en intimistische songs ‘For The Love Of Your Eyes’
en ‘Another Rainy Day’ plus de zich naar een climax toe werkende afsluiter
‘Candyass’ zijn redelijk gedurfd en bewonderingswaardig. Of ze ook goed zijn
laten we in het midden. Na een tiental luisterbeurten kan ik me niet van de
indruk ontdoen dat men hier lukraak wat liedjes heeft bij elkaar gesprokkeld.
En als dit samenraapsel The Leather Nun nieuwe stijl moet voorstellen, dan zijn
we weer een desillusie rijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten