Klone

Klone

Achter de wolken schijnt de zon

Klonen. Sinds het eerste gekloonde dier, het schaap Dolly, kwam de droom van menig wetenschapper om ooit een mens te klonen weer een stapje dichterbij. Vandaag lijkt het klonen van mensen, onder meer door het ontbreken van een wettelijk kader, verder weg dan ooit. Naar aanleiding van hun nieuwe langspeler hadden we een babbel met de zanger van Klone. Waarom deze Franse act koos voor Klone als groepsnaam kwamen we niet te weten. Frontman en gesprekspartner Yann Lignier kwam er pas bij in 2004 en blijkbaar was niemand van de stichtende leden in de buurt om de vraag te beantwoorden. Hoe de rest verliep leest u hieronder.

Elke album zijn jullie van stijl veranderd of hebben jullie op zijn minst nieuwe elementen geïntroduceerd. Hoe zou je vandaag jullie muziek omschrijven en waar ligt het grote verschil met vroeger?

‘Je kunt onze muziek nog het best omschrijven als progressieve rock / metal. Al wordt het ‘metal’ gehalte nu helemaal anders ingevuld dan dat dit vroeger het geval was. Bij elke nieuwe release proberen we onszelf in vraag te stellen en te vernieuwen, verkennen we voor ons ontginnen terrein. We proberen om niet in herhaling te vallen en te eindigen in een doodlopend straatje. We brengen ook het genre muziek waar we zelf graag naar luisteren en dat geeft wel een positief gevoel.’

Jullie zijn met zes, maar op de persfoto’s staan maar vijf groepsleden afgebeeld?

‘Inderdaad. Zesde groepslid Matthieu Metzger (saxofoon en samples) kan er niet altijd bij zijn. Voor de opnames was hij onmisbaar, maar daarnaast is hij een veel gevraagd  muzikant en actief in verschillende projecten. Vooral dan als jazz muzikant.. Ook als we live optreden is hij er meestal niet bij. Voor de partijen die hij heeft ingespeeld op ‘Here Comes The Sun’ kunnen we niet anders dan die vooraf op te nemen.’

De hoesfoto ziet er veelbelovend en intrigerend uit. Het is een beeld dat nieuwsgierig maakt om het album te exploreren en je over te leveren aan de muziek. Waar komt de foto vandaan en waarom die keuze?

‘De eerste keer dat ik de foto zag wist ik meteen dat we die gingen gebruiken voor de hoes van ‘Here Comes The Sun’. Deze afbeelding bepaalt mee de sfeer en vormt een onmiskenbaar geheel met zowel de titel, de muziek als de teksten. Bovendien kun je er allerlei betekenissen aan geven en op je eigen manier interpreteren. Ik denk ook dat je er een verkeerde connotatie aan kunt geven. De uitstraling is universeel. De opname is gemaakt door de Canadese fotograaf Joel Robinson.’

Moet alles op elkaar afgestemd zijn? De muziek, de teksten, het artistieke luik, de groepsfoto’s? Het vormt één geheel, een totaalpakket?

‘We trachten een unieke microkosmos, een eigen universum te creëren waarin een verband tot stand komt tussen de muziek, de teksten en het visuele luik, maar het is niet echt een concept. Iedereen is vrij om er een eigen invulling aan te geven. Het is een interactie en kruisbestuiving tussen zien, horen en voelen.’

Bijna altijd wordt het laatste album aangeprezen als het beste en sterkste werk uit de betreffende artiest zijn carrière. Gaat dit ook op voor ‘Here Comes The Sun’?

‘Als ik hier nee zou op antwoorden dan ben ik een leugenaar (lacht). Alle gekheid op een stokje er bestaat niet zoiets als een ‘beste album’. Het hangt af van zoveel factoren: je stemming, gevoeligheden, het weer, … . Elke plaat is een afspiegeling van een specifiek stadium waarin de kunstenaar zich dan bevindt. Het is een exacte tijdsopname, de onomkeerbare reflectie van een moment in de levenscyclus van het bestaan van deze groep muzikanten.’

Heb je muziek gestudeerd of leerde je jezelf muziek spelen en zingen? Hoe staat het met muziekonderwijs in Frankrijk? Kun je het bijvoorbeeld vergelijken met de Scandinavische landen?

‘Ik ben met muziek begonnen toen ik vijftien jaar oud was. Ik heb twee jaar les gekregen in een private school. Ik heb er noten leren lezen en zangles gekregen, maar voor de rest heb ik het meeste geleerd door zelfstudie. Op school zit muziek in het lessenpakket inbegrepen, maar het is heel summier. Om ooit hetzelfde niveau te halen van Noorwegen of Zweden is er nog een lange weg te gaan. Toch geloof ik – en ik ga er vanuit dat de overheid er ook zo over denkt – dat muziek een educatieve waarde heeft en zijn nut kan hebben in de humane ontwikkeling van elk individu.’

Wie heeft je muzikaal beïnvloed?

‘Toen ik bij Klone begon te zingen had ik aandacht voor metal in het algemeen en meer specifiek dan bands als Meshuggah en Machine Head, maar ook Porcupine Tree. Ik probeerde toen al mijn horizon te verruimen en verder te kijken, voorbij de grenzen van metal als muziekgenre.’

Zijn jullie voltijds muzikant?

‘Elk van ons heeft een baan, maar allemaal muziek gerelateerd. Les geven, studio technicus, optredens organiseren … ‘

Hoe moeilijk is het om alles te combineren, werk, familie, gezin en het leven als muzikant?

‘Het vraagt een inspanning en wat planning om alles gedaan te krijgen. Tot nu toe lukt het allemaal en lijkt het dat we de juiste middenweg hebben gevonden om alles op elkaar af te stemmen.’

Bestaat er zoiets als een progrock scene in Frankrijk?

‘Of je van een heuse scene kan spreken laat ik in het midden, maar er zijn zeker een aantal groepen die interessant zijn en waar we als Fransen zelfs trots op mogen zijn: 7 Weeks, Lizzard, Soundcrawler, … ‘

Leef je dag aan dag en dan bedoel ik: benut je elk uur van de dag naar eigen inzicht zinvol of durf je al eens iets op de lange baan schuiven of voor je uit duwen? 

‘Moeilijke vraag … . Het hangt echt af van de situatie of het moment. Ik denk dat wat mezelf betreft beide van toepassing zijn.’

Hoe ziet je dag er uit als je niet bezig bent met muziek?

‘Ik hou ervan om tijd door te brengen met mijn familie, vrienden of even alleen zijn. Ik hou van sport en ben zelf een sportief aangelegd. Ik kijk graag naar films, hou van de huiselijke sfeer of trek er op uit in de natuur. Ik doe denk ik wat de meeste mensen doen!’

Hoe sta je tegenover de sociale media? Is dat het soort vrijheid waar iedereen naar op zoek is? Of is het allemaal schijn en laat men mensen in de waan, dat ze alles mogen doen en zeggen?

‘Het is een mes dat aan twee kanten snijdt. Het hangt er van af wat je drijfveer is of de reden waarom je iets publiek maakt. Je moet heel voorzichtig zijn met wat je met anderen deelt, want als het verkeerd uitdraait kan dit nare gevolgen hebben.’

Herinner je je nog het eerste album dat je kocht met je eigen geld en heb je het nog in je bezit?

‘Ik ben niet helemaal zeker, maar het is ofwel ‘Ride The Lightning’ van Metallica of ‘Thriller’ van Michael Jackson. Ik heb ze niet meer in mijn bezit. Ik kocht ze toen op cassette en na een tijd waren die tot op de draad versleten. Trouwens, wie heeft vandaag nog een cassettespeler? Ik in ieder geval niet!’

Jullie zijn op rondreis geweest in Australië. Dat moet een unieke belevenis geweest zijn? Ga je graag op tournee?

Ja, absoluut. Het is voor mij een van de redenen waarom ik muziek maak en in een band speel. Het reizen, het onderweg zijn. Nieuwe landen en oorden ontdekken. Ondanks het feit dat we aan de andere kant van de wereld zaten of waar dan ook, geeft eender welk podium je opstapt het gevoel van thuis te komen. Dat is echt een fantastisch gevoel en dat wil voor geen geld in de wereld missen.’   

Hebben jullie voor je aan een optreden begint een vast ritueel?

‘Concentratie, relaxatie, opwarming … . Soms doen we wel iets speciaal, maar meer kan ik je er niet over vertellen. Anders zijn we de magie van het moment kwijt!’

Op tournee gaan is fysiek en mentaal veeleisend. Wat doe je om gefocust en fit te blijven?

‘We bereiden ons zo goed mogelijk voor, zowel mentaal als fysiek. Elk heeft zo zijn eigen methode, maar dat het vermoeiend kan zijn is een waarheid als een koe. Zeker als je na elk concert ook nog eens wil feesten als de beesten!’

Denken jullie nu al de volgende plaat van Klone of geniet jullie nu eerst met volle teugen van ‘Here Comes The Sun’?

‘Momenteel toeren we doorheen Frankrijk en de rest van Europa. Dus genieten we volop van het spelen van de nieuwe nummers. Dergelijke dingen moet je koesteren en waarderen. Carpe Diem, de rest zijn zorgen voor morgen.’