Evolvent
Whatever Happens
Rock Inc./Dooweet
U kent ze wel de talloze melodieuze,
symfonische metal bands met schone jonkvrouwen als boegbeeld die dan ook nog kunnen
zingen als een nachtegaal. Vooral onze Noorderburen zitten in deze muzikale
divisie mee aan de frontlinie. Denk maar aan Within Temptation, Epica, Delain,
ReVamp, Stream Of Passion of The Gentle Storm. Ook in de Scandinavische landen
tiert dit soort groepen welig (Therion, Nightwish, Sirenia, Tristania, Savn,
Leaves’ Eyes, om er een paar te noemen). In Frankrijk is het sinds enige jaren
ook een komen en gaan, zij het op een lager echelon. Eén van de nieuwe namen
aldaar is Evolvent. ‘Whatever Happens’ is na ‘Delusion’ (2011) en enkele EP’s
hun tweede langspeler. Zangeres Emma Elvaston heeft een hoge, monotone, maar
loze sopraan stem en legt meteen de zwakte van Evolvent bloot. De muziek is
nochtans van een degelijk niveau, al zijn we ook in dit departement al beter
bediend geweest. Na een paar nummers is het duidelijk dat dit album geen hoge
toppen zal scheren. Het als single naar voor geschoven ‘Love Doesn’t Love Me’
kraakt in al zijn voegen. Slecht gezongen en de grunts in de achtergrond maken
het alleen maar erger. ‘Our Fate’ is zo mogelijk nog wanstaltiger. Gelukkig
valt er ook wat positiefs te melden over ‘Whatever Happens’. In nummers als ‘We
Are’, ‘Over Seasons & Time’ en ‘Hurricane’ valt alles in de plooi en is het
vijftal op zijn best. Het is slechts een pleister op de wonde van een voor de
rest ondermaats werkstuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten