Abraxas
Totem
Eigen Beheer
Ik weet niet of we met veel zijn, de
zestigplussers die reviews schrijven over nieuwe plaatjes. Soms mijmer ik over
de dag dat ik zal stoppen. Alleen weet ik niet wanneer en hoe dat moment zich
zal aandienen of wie weet openbaren. Misschien wel als men met termen gaat
rondstrooien als ‘protodancepop’. Een mij onbekende muziekterm die de vraag
deed rijzen of ik nog wel mee was met de nieuwste muzikale ontwikkelingen. Even
flitste het door mijn hoofd om af te haken, doch het blijkt een omschrijving
die de band zelf als proefballonnetje oplaat. Abraxas – de groepsnaam zou een
eerbetoon zijn aan de gelijknamige elpee van Santana uit 1970 – zijn vier
jeugdvrienden uit Parijs die samen muziek maken. Het kwartet debuteerde in 2011
met ‘Warthog’ en nu is er dus ‘Totem’. Een frivool, zonnig plaatje, helemaal
afgestemd op de tijd van het jaar. Je kunt er moeilijk een bepaalde stijl
opplakken. Abraxas hun mini ‘Totem’ bevat vijf zalige liedjes zonder etiket.
Funky gitaren, disco stemmetjes, speelgoed synthesizers met af en toe een pompeuze
ondertoon die refereert naar new wave (‘Deep Down In The Middle Of Shangai’), progressieve
jarenzeventigrock (‘Démocratie’, ‘Death Of Poussyflex’) of hedendaagse indie rock
(‘Kayak’). De vier muzikanten grasduinen onbezorgd in het verleden en brengen
op een pientere manier verschillende stijlen met elkaar in overeenstemming. Een
formule die aanstekelijk werkt en uitnodigt om je dansschoenen aan te trekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten