dinsdag 10 november 2015

Gazpacho

Gazpacho
Molok
Kscope/Bertus

Eén van de meest onderschatte bands in het progressieve rock circuit is het Noorse Gazpacho. Hun muziek wordt ook wel omschreven als art rock of neo prog. Maar laat de etiketten en hokjes voor wat ze zijn, want de zeskoppige act stippelt al sinds zijn ontstaan een geheel onafhankelijk en eigen parcours uit. Ze maken dankbaar gebruik van de vele mogelijkheden die het Internet biedt om hun muziek over de globe te verspreiden en slagen er zo in om artistieke vrijheid en controle te behouden en bijna elk jaar een nieuw album uit te brengen. Inclusief deze ‘Molok’ staan er nu negen op de teller. ‘Molok’ is hun zesde opeenvolgende concept plaat en deze keer gaan religieuze thema’s hand in hand met hedendaagse wetenschappelijke ontdekkingen en theorieën. In zijn zoektocht naar God komt een man die leeft in het Parijs van de jaren twintig tot de conclusie dat in gelijk welke godsdienst God niet meer bestaat. Er is alleen nog de aanbidding van stenen of het nu een kathedraal is, de steen in Mekka, de Tempelberg in Jeruzalem, de paaseilandbeelden of Stonehenge. De titel zelf verwijst naar Moloch, de god van het vuur aan wie kinderen werden geofferd. Dezelfde naam geeft het personage aan zijn alternatief voor God, een machine die cijfermateriaal verslindt, het universum in kaart brengt en zo een eigen evolutie doormaakt. Het hele verhaal kan u nalezen op hun FB pagina. Het klinkt allemaal heel ambitieus en dat is het ook. Gazpacho brengt zijn relaas omlijst door hemels mooie muziek. De wonderbaarlijke sfeer komt mee tot stand door de inbreng van twee gastmuzikanten. Accordeonist Stian Carstensen (Farmers Market) is te horen in ‘Bela Kiss’ en Gjermund Kollveit die etnische instrumenten bespeeld en voor het eerst de Skåra steen introduceert op cd in de afsluiter ‘Molok Rising’. Bij Gazpacho gaat de aandacht niet naar solo escapades, maar staat het groepsgeluid centraal. Het zestal staat inderdaad garant voor prachtig georkestreerde composities die een uniek geheel vormen. Wat uitmondt in een betovering die dit album een bijna goddelijke dimensie geeft.

Geen opmerkingen: