Ni
Les Insurgés de Romilly
Atypeek Muisc/Creative Eclipse
Geïnspireerd
door de ridders van Ni uit de rolprent ‘The Holy Grail’ maken de heren van Ni in
het openingsfragment ‘Bouif’ en het daarop volgende ‘Cuistre’ rare geluidjes,
en slaken ze kreetjes als luchtige aanvulling op de muzikale complexiteit van
mathrock, jazz, noise en progressieve metal. Een absurde mix die parallel loopt
met de humor van het Monthy Python collectief. Na de release van twee EP’s is
dit hun eerste volwaardige album. Meteen een groots opgezet epos van op het
eerste gehoor ongebreideld tumult. Opstandig, wars van het conventionele
muziekpatroon trekt het viertal ten strijde. De ene verrassingsaanval volgt
snel na de andere. Er komt maar geen einde aan de uit alle richtingen afgevuurde
salvo’s. Zelfs in wat je kunt omschrijven als rustige passages zitten er
valkuilen verborgen. ‘Rodomont’ is daar een sprekend voorbeeld van. De
muzikanten mogen alles nog onder controle hebben; dit gebrek aan ademruimte
maakt deze plaat tot een helse overlevingstocht. Tegelijk typisch voor dit
soort muzikale excessen is dat de muzikanten perfect weten wat ze willen, ook
al bezorgd het je als luisteraar soms nek- en hoofdpijn. Je moet echt in de juiste
stemming zijn voor dit uitbundige festijn, dit spetterende vuurwerk aan
geluiden.
