Black Tusk

Black Tusk

De tijd heelt alle wonden

De tragische dood van bassist Jonathan Athon blijft als een sluier hangen over Black Tusk, de groep die hij tien jaar geleden op de rails zette samen met gitarist Andrew Fidler en drummer James May. Het plotse overlijden zette de voortzetting van Black Tusk even op de helling, maar na een rouw- en bezinningsperiode besloten Fidler en May om door te gaan. Nu iets meer dan een jaar na die fatale dag staat Black Tusk er, sterker dan ooit. Met gitarist Andrew Fidler hadden we een openhartig gesprek.

De bladzijde omslaan

Het is nu iets meer dan een jaar geleden dat Jonathan kwam te sterven. Heeft zijn overlijden je levensstijl veranderd of de manier hoe je naar het leven kijkt?

‘Sinds het heengaan van Athon is er voor mij persoonlijk het afgelopen jaar heel wat veranderd. Hoewel zijn dood niet noodzakelijkerwijs iets heeft gewijzigd aan mijn manier van leven. Het heeft me wel meer bewust gemaakt van de kwetsbaarheid en broosheid van het mens zijn. Ik waardeer ook meer de kleine dingen en probeer ook niet zoveel meer zaken op de lange baan te schuiven of uit te stellen. Wat mijn levensstijl wel heeft doen veranderen is de geboorte van mijn zoon en hoe de zaken evolueren met betrekking tot het bouwbedrijf, een joint venture die ik samen met Athon heb opgestart. Als ik niet aan het repeteren ben met Black Tusk of niet op tournee ben dan breng ik het liefst veel tijd door bij en met mijn familie. Vroeger heb ik heel wat afgezopen, maar de lokroep van de kroeg is niet meer zo sterk als toen.’

Heeft het je spiritueel beïnvloed?

‘Het geestelijke, het boven zinnige… . Nou iedereen gelooft wel in iets denk ik dan. Zelf hecht ik eraan te geloven in de kracht en de energie van het karma. Ik zou willen dat de goede en positieve energie die uit jezelf komt en je bijdrage is aan deze wereld ook, als is het maar deels, naar je terugvloeit. Maar gezien de geflipte manier waarop het er hier op deze aardkloot aan toe gaat, lijkt me dat niet altijd het geval hmm? Athon is niet meer, doch zijn energie, zijn invloed, zijn ‘stempel’ maakt nog altijd deel uit van Black Tusk en helpt ons om ermee door te gaan.’

Wanneer een groepslid sterft dan gebeurt het vaak dat de band in kwestie de handdoek in de ring gooit. Jullie besloten om door te gaan?

‘Elke band is anders. Black Tusk is groter dan de som van de drie van ons. We zijn ermee begonnen, we hebben het gemaakt tot wat het nu is en het heeft zijn reden van bestaan. Black Tusk zal altijd het resultaat zijn van de bijdragen van de drie muzikanten die er een onderdeel van zijn van. Het is niet het project van één iemand. Ieder zijn aandeel is even belangrijk. Tien jaar van ons leven hebben we aan Black Tusk gewijd. Het blijft een onderneming die constant evolueert. Het zou zonde zijn om dit nu te laten schieten. We zijn ervan overtuigt dat Athon dit zelf nooit zou laten gebeuren. Waar je ooit aan begonnen bent, dat moet je ook voltooien. De nieuwe plaat was helemaal af nog voor het ongeval dat Athon uit ons midden heeft gerukt. Het was alleen wachten op de afwerking (hoesontwerp) en de release ervan in te passen in het schema van Relapse. Het is mooi dat we Athon zijn laatste contributies aan Black Tusk met iedereen kunnen delen. Ikzelf, James en Corey gaan met dit materiaal ook op tournee. We zijn er helemaal klaar voor.’

Waarom koos je als album titel voor ‘Pillars Of Ash’?

‘Het is een losse verwijzing naar de Bijbelse steden Sodom en Gomorra en de goddelijke toorn die hen reduceerde tot pijlers van zout. ‘Pillar Of Ashes’ staat symbool voor het moment waarop het verval wordt ingezet en alles vergaat. Wanneer van de wereld niets anders rest dan as en stof.’

De hoes als uithangbord

Meestal was het medemuzikant John Dyer Baizley (Baroness) die instaat voor het hoesontwerp, maar niet deze keer. En ook geen Agatha?

‘We werken niet alleen met John. Ook Chris Parry, Brian Mercer en Jeremy ‘Hush’ Clark hebben al covers voor ons gemaakt. Die laatste hebben we gevraagd om ‘Pillars Of Ash’ te doen. Al lang voor er sprake was van Black Tusk is hij een vriend aan huis. Het leek ons passend om hem deze hoes te laten ontwerpen. Agatha is wel van de partij, maar ze staat deze keer afgebeeld aan de binnenkant van de open te vouwen hoes.’

Met de regelmaat van een klok gaan jullie op tournee, op een manier die soms wordt omschreven als ‘meedogenloos’, refererend naar de ultieme, fysieke inzet tijdens jullie optredens. Hoe lang ga je dit kunnen volhouden denk je?

‘Ik ben niet iemand die gaat sporten of zo. Ik heb al genoeg beweging als ik op een podium sta. Om fit te blijven let ik vooral op wat ik eet. Niet te veel junk food consumeren. In de VS is dat veel moeilijker dan in Europa. Als je onderweg bent en veel reist is het hier niet zo gemakkelijk om aan een fatsoenlijke maaltijd te geraken. Bij jullie kun je bijna overal vegetarisch of biologisch bereide gerechten eten. In de VS is dat meer een uitdaging, zeker als je dan ook nog vast zit aan een strikt schema. Voor mijn mentale gezondheid: Veel lezen en zoveel mogelijk contact hebben en praten met mijn gezin en familie.’

Behalve de soundcheck en het optreden zelf hoe breng je de rest van een dag door als je aan het toeren bent?

‘Al rijdend (lacht). We hebben een gezegde: ‘Hurry up and wait’. En dat is voor ons helemaal van toepassing. Je moet snel-snel-snel van de ene stad naar de andere rijden. Dan begint het eindeloos wachten voor je de bühne op mag. En als het afgelopen is terug snel-snel-snel naar de volgende bestemming rijden. Ik heb de wereld gezien, maar dan wel vanachter de voorruit van een busje.’

Mijn passie is muziek

Als je niet bezig bent met muziek hoe ziet je dag er uit?

‘Niet anders dan de meesten van ons, denk ik. ’s Morgens opstaan, met de gezinsleden wat tijd doorbrengen aan de ontbijttafel, gaan werken tot de avond valt, dan terug naar huis, proberen te genieten van een beetje quality time, gaan slapen en de volgende dag het allemaal nog eens overdoen.’

Heb je behalve muziek nog andere interesses? Heb je hobby’s, ben je een verzamelaar?

‘Muziek is mijn passie en behalve werk lees ik veel en graag. Heb ooit als hobby nog aan oude wagens gesleuteld, doch dat is toch al een hele tijd geleden en nu komt het er niet van.’

Vooruit kijken

Wat hebben de terreuraanslagen in Parijs met je gedaan? Eén van de doelwitten was de concertzaal waar Eagles Of Death Metal aan het spelen waren.  

‘Dat waren vreselijke toestanden. Begin 2015, in februari hebben we er zelf nog gespeeld als voorprogramma van Black Label Society. Ik kan de me zaal nog zo voor de geest halen. Zinloos gewoon… . Maar de rest van de wereld is er even erg aan toe. Kijk naar de schietpartijen bij ons in de VS, het doden van talloze onschuldige burgers door bombardementen in Syrië en Irak, de niet aflatende stroom vluchtelingen. Ik denk zelfs dat we nog niet alles hebben gezien en het ergste nog moet komen.’

We hebben eindelijk een klimaatakkoord. Denk je dat het ons nog gaat lukken om het tij te keren?

‘Als het er op aan komt om werkelijk beslissingen te nemen, daadkrachtig op te treden en echt verandering te brengen dan zal de politiek dit altijd in de weg staan.’ 

Hoe ziet de toekomst van Black Tusk er uit?

‘Deze maand beginnen we met toeren. We verwachten veel van 2016 en spelen concerten in zowel de VS als Europa. Momenteel brengen we veel tijd door met Corey om hem klaar te stomen en zijn ook al bezig met het schrijven van nieuwe nummers, want we willen absoluut doorgaan met Black Tusk. Er komt zeker nog een nieuwe schijf achter deze en daar bij aansluitend en bijna vanzelfsprekend nog meer concerten. Dit is ons leven, we zijn er aan verknocht en houden er ontzettend veel van. Zolang er mensen zijn die onze platen kopen en naar ons komen kijken, zullen we muziek blijven maken.’

Waar moet iedereen zijn mond over houden?‘Ach man, ik weet het niet… . Wie ben ik om andere mensen te vertellen wat te doen of te laten? Meningen zijn als kontgaten, iedereen heeft er een.’