woensdag 3 februari 2016

Saviours



SAVIOURS
California ‘s Saviours blijven ook vandaag nog doorgaan met het produceren van splijtende riffs, een kolossaal ritme en het uitvechten van monumentale, dubbele gitaar duellen. Tekstueel is er de obsessie voor het einde der tijden, het occulte, psychedelica en het mysterieuze. Nog steeds voortbouwend op de erfenis van groepen als Black Sabbath, Iron Maiden, Thin Lizzy en Motörhead ging Saviours hun tweede decennium in met een nieuwe platendeal bij het Franse label Listenable Records voor de release van hun nieuwe album ‘Palace Of Vision’. 


Ben je tevreden met de manier waarop alles is verlopen? Welke aspecten hebben je blij gemaakt? Komt het eindproduct overeen met de visie die je had bij de start van dit project? Wat zijn de reacties van de pers en fans?

‘Ja, we zijn erg blij met hoe alles is verlopen. Het overtreft zelfs onze verwachtingen. Billy Anderson heeft geweldig werk geleverd met de productie en de mix. We hebben dan ook heel lang gewerkt aan de arrangementen en de riffs om tot een bevredigend resultaat te komen. Tot nu toe kregen we alleen maar positieve reacties, zowel van pers als publiek. ‘Burning Shrine’, het eerste nummer dat enkele weken geleden werd vrijgegeven werd alvast goed onthaald.’

Jullie zijn in zee gegaan met Listenable Records. Hoe is dat in zijn werk gegaan? Zie je dit als een kans om een ruimer publiek te bereiken?

‘Met Laurent van Listenable hebben we al een paar jaar goede contacten. Hij wist dat ons contract met Kemado was afgelopen. Hij kan heel persistent zijn als het er op aan komt iemand voor zijn zaak te winnen. Zijn enthousiasme over de nieuwe plaat was heel groot en toen we moesten beslissen met wie we in zee zouden gaan was het niet zo moeilijk om tot een vergelijk te komen met Listenable. Uiteraard hopen we altijd op meer succes en een wereldwijde erkenning, maar daarom gaan we nog niet naast onze schoenen lopen. We zijn heel nuchter daarin en zien wel wat er op ons afkomt. Elk van ons heeft een baan en we zijn niet van plan ons in een avontuur te storten waarbij we onze jobs zouden kunnen verliezen. We genieten van elk moment en zolang het kan zullen we doorgaan met Saviours.’


Laatst hebben jullie een eigen versie opgenomen van ‘Hot Rails To Hell’ van Blue Öyster Cult met als zanger Scott ‘Wino’ Weinrich van Saint Vitus voor het tijdschrift Decibel. Waarom kozen jullie voor dat nummer? Is een groep als Blue Öyster Cult een inspiratiebron voor Saviours? Welke bands hebben jullie manier van spelen beïnvloedt? 

‘Eigenlijk hebben we die song al vijf jaar geleden opgenomen. Alleen hebben we gewacht op het juiste moment om er mee naar buiten te komen. In 2009 hebben we samen met Saint Vitus door de VS getoerd. Bleek dat we een wederzijdse bewondering en liefde hadden voor Blue Öyster Cult. Daar is ook het idee gerijpt om een nummer van BOC te coveren. Dat het ons uiteindelijk gelukt is vind ik trouwens erg gaaf. Andere bands die ons inspireren zijn Pink Fairies, Venom, Thin Lizzy en The Sensational Alex Harvey Band.’

Het hoesontwerp voor ‘Palace Of Vision’ is zonder meer imponerend te noemen. Wie heeft het ontwerp gemaakt? Welke gedachte steekt erachter? Hoe verhoudt de afbeelding zich tot de albumtitel en de liedjesteksten?

‘De titel ‘Palace Of Vision’ zou kunnen verwijzen naar een fantastische plek in onze hersenen die zich pas openbaart als je onder invloed bent van psychedelische middelen of amfetamines. Of je zou het ook letterlijk kunnen opvatten. Eigenlijk staat het iedereen vrij om er een eigen persoonlijke interpretatie aan te geven. Tekenaar van dienst was Derrick Snodgrass, een oude bekende en goede vriend van ons. Hij deed er amper een week over om ons te verrassen met zijn totaal verknipte beeld van wat een paleis moet voorstellen. Erg indrukwekkend.’

Er staat een Amerikaanse tournee op de planning met C.O.C. Kijken jullie daar naar uit? Jullie houden er sowieso een druk tourschema op na. Is een live concert de beste manier om Saviours muziek optimaal te ervaren? In het verleden hebben jullie het podium gedeeld met diverse bands als Danzig, High On Fire, Cancer Bats... maar wie zie je als de ideale partner wanneer het op toeren aankomt? Aan welk optreden hou je de beste herinneringen over?

‘Ik denk dat ons live aan het werk zien een extra dimensie geeft aan de muziek van Saviours. We toeren niet meer zo intensief als vroeger, maar de laatste tijd hebben we een aantal leuke optredens gehad zoals de shows met Danzig. We kijken ook reikhalzend uit naar de aankomende C.O.C. toer. We zouden graag nog eens met Danzig optrekken, want met hen hadden we een echt fantastische tijd. We hebben al veel bereikt denk ik. Op ons verlanglijstje stond nog de naam van Motörhead met uitroepteken aangestipt, maar met de dood van Lemmy zal dit altijd wel een wensdroom blijven. Jammer, want het zou ons geluk compleet hebben gemaakt.’


Jullie bestaan tien jaar. Wat zou je nog met Saviours willen bereiken? Hoe zou je succes voor de band en voor jezelf persoonlijk definiëren?

‘We zijn best tevreden met het huidige parcours dat we hebben afgelegd. We hadden nooit de ambitie om rocksterren of beroemdheden te worden. We hebben de  kansen gekregen en gegrepen om overal ter wereld onze muziek te mogen spelen en al die lotgevallen en gebeurtenissen tijdens onze reistochten kan niemand ons nog afpakken. We hebben heel wat mensen leren kennen, waarvan sommigen vrienden voor het leven zijn geworden. Wat kan je nog meer vragen of verlangen?’

Geen opmerkingen: