woensdag 3 februari 2016

Swaying Wires

Swaying Wires
I Left A House Burning
Battle Worldwide Recordings
Het Finse Swaying Wires debuteerde in 2013 met ‘Some Blue Sky’. Een mooie en oprechte plaat met simpele, maar pakkende liedjes. De twee daarop volgende jaren was het kwartet druk aan het toeren in zowel binnen- als buitenland. Dit bracht hen nog dichter bij elkaar waarbij de vier individuen zich gaandeweg konden etaleren als een hecht geheel, een heuse entiteit. Dat alles werpt nu zijn vruchten af, want de opvolger ‘I Left A House Burning’ is alweer een parel om lang te koesteren. Onder commando van zangeres, gitariste en songsmid Tina Karkinen heeft het gezelschap op hun tweede worp tien fraaie nummers verzamelt. Breekbaar en tegelijk robuust, zonder franjes en toch delicaat. Spontaan, eerlijk, soms introvert. Kortom muziek en teksten die je raken en niet onverschillig laten. Het instrumentarium is eenvoudig met af en toe een extra toevoeging van strijkers (‘Suddenly’), harmonica (‘Surrender’), piano (‘Ways To Remember’), orgel (‘Nowhere’) of een delicate tweede zangstem (‘Surrender’, ‘Suddenly’). Welke stuk voor stuk het klankpalet verrijken en echt voor een meerwaarde zorgen. Ook de inbreng van de ritmesectie valt niet te onderschatten in bijvoorbeeld tracks als opener ‘Dead Bird’, het mijmerende ‘Hope’ of het psychedelisch getinte ‘Fear’. Waarmee de groep bewijst dat ze ook wat feller uit de hoek kunnen komen. Een pluim ook voor de gave en heldere productie die gitarist Sami Lehtonen voor zijn rekening nam. Aan hoogtepunten ontbreekt het niet op deze ‘I Left A House Burning’. Toch willen we nog een speciale vermelding geven aan het eerder genoemde ‘Ways To Remember’. Was het door iemand anders gezongen en gespeeld zou je het kunnen bestempelen als een klef liedje, maar hier in de versie van Swaying Wires van een ongekende schoonheid en diepgang.

Geen opmerkingen: