maandag 11 april 2016

Aidan Baker

Aidan Baker
Dualism
Midira Records

De snelheid waarmee deze Canadese multi-instrumentalist de uitrol van releases aan elkaar blijft rijgen is fabelachtig. Sinds zijn debuut in 2000 zijn het er ondertussen al meer dan tachtig. Daarbij geen rekening houdend met talrijke collaboraties en projecten als Nadja en ARC. Zijn eerste worp dit jaar is meteen een dubbelalbum. Een plaat die gebaseerd is op de theorie van het dualisme waarbij het lichaam en de geest twee los van elkaar staande entiteiten zijn, waarbij de eerste onlosmakelijk deel uitmaakt van de fysieke wereld. Men suggereert daarbij dat de mogelijkheid bestaat om door middel van het bewustzijn de twee met elkaar te verbinden en zo de kloof te dichten. Aidan greep deze intrigerende hypothese aan om het uit te werken tot een muzikaal concept, dat de verschillende meningen over dualisme zou belichamen. De muzikale ingrediënten bestaan uit verschillende genres en stijlen als doom, drone, ambient en shoegaze. Net voor het project in de laatste rechte lijn kwam, gebeurde het onwaarschijnlijke: de master-tapes gingen verloren. Na overleg besloot Aidan Baker de opnames overnieuw te doen. Na deze sessies en alsof de duivel ermee gemoeid is, werden bij toeval de oorspronkelijke tapes teruggevonden. Baker had plots twee totaal van elkaar verschillende ‘Dualism’ albums voor zich, doch elk met een eigen bestaansrecht en waardevol genoeg om beide te worden uitgebracht. Het gaf de term dualisme ook een bijkomende betekenis. Met als finaal resultaat een dubbelaar bestaande uit een A en B sessie. Het verschil tussen beide is verbazingwekkend groot. Is ‘Legato’ meer mijmerend, zweverig, maar ook beladen en drukkend, dan is ‘Broken Spine’ een stuk intenser, luider, heftiger en is de verbondenheid tussen de drie delen ‘brug’, ‘geest’ en ‘lichaam’ niet meteen voor de hand liggend. Daar waar ze in de A sessie toch enigszins toenadering tot elkaar zoeken, maar zonder de garantie te geven dat de afstand werkelijk wordt overbrugt. Opmerkelijk toch dat Aidan Baker bij de tweede poging niet heeft getracht de oorspronkelijke geluidsregistraties zo dicht mogelijk te benaderen. Integendeel, het werd iets totaal anders. ‘Dualism’ herbergt zo onverwacht bonusmateriaal en daar kun je als liefhebber van experimentele muziek alleen maar blij om zijn.

Geen opmerkingen: