Rideau

Rideau

Rideau

Mutiny Records

Het lijkt alsof de mannen van Rideau je in ‘Eye Closure’ uitnodigen om deel te nemen aan één of andere therapeutische of andere bovenzinnelijke sessie. Tot wanneer het verrukkelijke ‘Ecstasy’ in alle hevigheid losbarst. Gedaan met relaxen en rustig ademhalen. Het jaagt je meteen de gordijnen in. Niet dat het je kwaad maakt, maar het is gewoon even schrikken. Dit trio Zweden, alle drie ex-leden van het in 2013 kassiewijle Insekt, verstaan de kunst om het begrip rock-’n-roll nieuw leven in te blazen. De ruige strot van zanger Gabriel Öberg is het ideale instrument om een kleine storm te veroorzaken met in zijn spoor turbulent slagwerk van Kristofer Sundberg en gitarist Carl Magnus Palm die uitpakt met puntige riffs. Hun mix van punk, hardcore en metal kent geen genade. De drie gaan wild te keer en de songs komen in hoog tempo voorbij geraasd. Toch blijft het niet bij hengsten en stompen alleen. Zo wordt ‘Reverend Bob’ overgoten met een scheut blues en countryrock. ‘Dvala’ last een kort bezinningsmoment in dat in het verlengde ligt van ‘Eye Closure’. Daarna wordt de draad terug opgepikt met het aanstekelijke ‘Shameday’. Hun laatste nummer ‘December’ is een tien minuten, adembenemend opus, inclusief een experimentele doch, warme en jazzy saxofoon solo. Het is een compositie met inhoud die laat horen dat het trio echt wel wat in zijn mars heeft en tot grootse dingen in staat is. Een lichtjes overrompelend debuut.