Eleanora
Allure
Consouling Sounds
Hun eerste wapenfeit was in 2014 een split cd met Amenra. Het is dan ook geen toeval dat ook Eleanora in dezelfde muzikale vijver vist. De daarop volgende release was een met onder lovende recensies bedolven ep. 2016 brengt ons hun eerste langspeler ‘Allure’. De groep verkent uitsluitend oorden geteisterd door allerlei rampspoed, de duistere krochten van de geest, de verre uithoeken van de hel. Hun neerwaartse spiraal reikt tot de gloeiend hete aardkern. De zang beperkt zich tot door merg en been snijdend geschreeuw. Schizofreen, waanzinnig en hysterisch. Je hoort bijna letterlijk de stembanden scheuren. Je moet al heel goed gaan luisteren om enkele subtiele verschillen in intonatie op te vangen. Sterk aan te raden, want uitermate belangrijk als ultieme luisterervaring. Ben geen fan van dergelijk overweldigend en overheersend screamo gehalte, maar in dit specifieke geval moet je er onmiskenbaar rekening mee houden. Anders ga je deze rit niet helemaal kunnen uitzitten. Eleanora klauwt en grauwt om zich heen in een muzikaal kader van post hardcore, drone, doom en sludge metal. De muzikanten overlappen en overstijgen voornoemde genres als iets vanzelfsprekend. De talrijke wisselingen in tempo en sfeer staan in voor de nodige afwisseling. ‘Allure’ bevat slechts vier tracks. Lange nummers die je bij elke voortschrijdende speelminuut meer en meer in de tang houden. Ook in de stillere passages kun je het juk van beklemming en benauwdheid niet van je afgooien. Het is een plaat met een huiveringwekkend gehalte van diep gewortelde vrees en onnoemelijke pijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten