Jambinai
A Hermitage
Bella Union/PIAS
Af en toe komen er een paar exotische, muzikale vogels langs die hier te lande wat verpozing komen zoeken. Tot die categorie behoort het trio Jambinai. Afkomstig uit Zuid-Korea en met ‘A Hermitage’, na het in 2012 verschenen ‘Différance’ toe aan een tweede album. Het drietal schuift inheemse instrumenten naar voor als haegum, piri en geomungo en combineert die met meer ingeburgerde gitaren, drums, elektronica en effecten. Of dat al niet genoeg voer voor discussie levert gaat men daar bovenop een aantal stijlen door elkaar haspelen gaande van jazz, ambient en post rock tot noise en grindcore. Dat je dan bij het beluisteren van ‘A Hermitage’ af en toe eens de wenkbrauwen fronst is best te begrijpen. Meestal slaagt Jambinai erin om aan de hand van overwegend instrumentale, doch prachtige composities de luisteraar te verrassen met bizarre, maar verfijnde luisterfragmenten. Die worden soms afgewisseld met een tollende kakofonie van chaotische geluiden zoals in ‘Deus Benedicat Tibi’, ‘The Mountain’ en ‘Naburak’. Het zijn minder aangename, experimentele en enerverende noise uitbarstingen. Ook de passage van de Koreaanse rapper Ignito in ‘Abyss’ klinkt op zijn zachtst gezegd vreemd. Gelukkig zijn er dus nog de heel genietbare, magische momenten die een geslaagde fusie tot stand brengen tussen traditionele en moderne muziek en voor een zucht van opluchting zorgen. Tot het betere werk behoren de schreeuwerige opener ‘Wardrobe’, het mystieke post rock epos ‘For Everything That You Lost’ en de begeesterende finale met het bezwerende ‘They Keep Silence’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten