donderdag 10 november 2016

Fvnerals

Fvnerals
Wounds
Golden Antenna Records

Sommige bands laten zich al wel eens totaal overheersen door de muziekstijl die ze aanhangen. Bij wijze van spreken halen ze dan het onderste uit de kan. Zo een act is het in Glasgow residerende Fvnerals. De naam laat er al weinig twijfel over bestaan dat vrolijk huppelende of blije, zonnige deuntjes niet op hun speellijst staan. Fvnerals treed in de voetsporen van Earth en gelijkgestelde zielen als True Widow en King Woman. Duistere, zwaarmoedige, maar machtige doom klanken, traag schuifelende postrock, dreigende drone geluiden, in zichzelf gekeerde shoegaze en een zangeres die op een beklijvende en aangrijpende manier de teksten evoceert. In overeenstemming met de muziek verhalen en beroeren de zeven songs al even sombere onderwerpen als de onomkeerbaarheid van de tijd, chronische depressie, vereenzaming, gelatenheid en de angsten die men uitstaat. Je zou van minder depressief worden. Op het eerste gehoor klinkt ‘Wounds’ monotoon en dompelt je onder in een begrafenisstemming. Het is een album dat meerdere luisterbeurten vereist, want zo ontdek je de verscheidenheid aan nuances en schakeringen. Zo peilt het instrumentale ‘Void’ naar de zwarte duisternis in een zich ver uitstrekkend universum en slaat een monumentale titelsong diepe wonden. Nog tot de verbeelding sprekende tracks zijn ‘Teeth’, ‘Crown’ en ‘Antlers’. ’Wounds’ is de tweede langspeler voor Fvnerals, een plaat die uitnodigt om luid af te spelen en zo nog enige tijd blijft nazinderen.

Geen opmerkingen: