donderdag 10 november 2016

Leprous

Leprous
Live At Rockefeller Music Hall
InsideOut Music

Voor de registratie van zijn eerste dvd koos het Noorse prog metal gezelschap Leprous voor een thuismatch in Oslo in de Rockefeller Music Hall. Als je in eigen land optreedt dan krijg je de handen van het publiek iets makkelijker op elkaar en het hoeft ook niet te verwonderen dat men speelde voor een vol huis. Muzikaal lag de nadruk op hun meest recente album ‘The Congregation’ (2015), afgewisseld met een aantal oudere, zeg maar de voor Leprous meest representatieve songs. Zoals het een progressieve band betaamt zijn de composities complex. Technisch klopt het plaatje helemaal. De heren pakken graag groots uit met ingewikkelde en snelle drumpatronen met in de hoofdrol trommelaar Baard Kolstad. Zanger/toetsenist Einar Solberg kan heel hoog uithalen en komt soms nogal theatraal over. Lichtjes enerverend zijn een veelvoud aan korte en lange uithalen ‘aha’s’ die hij te pas en te onpas kweelt en die de term ‘aha-erlebnis’ plots een heel andere betekenis geven. Zijn vocale stijlvariant, die me maar matig kan bekoren, ontwikkelde hij samen met het echtpaar Heidi Solberg Tveitan (Starofash) en Vegard Sverre Tveitan, beter gekend als Ihsahn (ex-Emperor). Gelukkig zijn er nog een paar zeldzame passages waarin hij wat rauwe grunts in het pak gooit en de rest van de band in zijn zog meesleurt. Gitaristen Tor Oddmund Suhrke en Øystein Landsverk pakken uit met hun twee nieuwste speeltjes, zes- en achtsnaren tellende Aristides gitaren. Dit zorgt voor een speciale, doch eenzijdige klankkleur. Leprous brengt prog metal met een hoge moeilijkheidsgraad. De uitvoering is echter eerder kil en afstandelijk. Alleen in ‘Foe’, het felle ‘Third Law’ en in de bis ronde lijkt men echt voluit te gaan en gaat het dak eraf. In ‘Contaminate Me’ komt tweede drummer Tobias Øystein Andersen - die al eerder eens ten tonele verscheen tijdens het eerder genoemde ‘Foe’ - nog eens opdraven, samen met Ihsahn en violist Håkon Aase. Het bonusmateriaal op hun eerste live dvd bestaat uit de officiële video’s van ‘Restless’, ‘The Cloak’, ‘The Price’ en ‘Slave’. De verschillen tussen het ‘oude’ en Leprous ‘huidige’ groepsgeluid komt hier aan de oppervlakte. Wat dan te zeggen van een amateuristische en povere, dertien jaar oude opname in diezelfde Rockefeller Music Hall? Een laatste toegift is een al even wazig ‘behind the scenes’ filmpje van vijf minuten. Leprous doet heel hard zijn best om zich te profileren in een poging om anders te klinken dan hun genregenoten. Iets waar ze af en toe in slagen, maar tegelijk aantoont dat hun muzikale universum sterk is afgebakend.

Geen opmerkingen: