The Foxholes
Un Mal Menor
Creative Commons
The Foxholes vieren dit jaar hun tienjarig bestaan en ze doen dat in stijl met een compilatie album. Dit Spaanse gezelschap of moeten we zeggen Catalaanse, want afkomstig uit Barcelona, heeft al zes langspelers op zijn conto staan. De keuze van de songs beperkt zich echter tot hun eerste drie releases en als enige nieuwe track de titelsong. Vier nummers komen van hun titelloos debuut, twee zijn gelicht uit ‘Com O Doin Fier No’ plus eentje van hun derde plaat ‘bRutal’. Van de negen liedjes zijn er drie in het Spaans gezongen. The Foxholes brengen alternatieve rock in een wat breder spectrum dat zowel richting experimenteel als commercieel gaat. ‘México 307’ is een eerste, wat verrassende compositie met een paar gesmaakte en redelijk felle gitaarriffs. Zowel ‘Tu Realidad’ als ‘Un Mal Manor’ zijn degelijke rocknummers, maar ook niet meer dan dat. Vanaf ‘Tiny Speck’, dat ons doet denken aan de Italiaanse band After Hours, kiest men voor een ander en beter traject. Het daarop volgende ‘Goldminer Song’ is doortrokken met wat blues en grunge accenten en is zonder meer uitstekend. In ‘Invaders Proxy’ viert men de teugels en gaat er stevig tegenaan. De vocoder en synthesizer zijn de speeltjes van dienst. ‘Betrayal’ trekt de lijn door en heeft een aanstekelijke melodielijn. Meest hitgevoelig is nog ‘King Cujo’, tenminste als je de combinatie van potige gitaren, dito drums en een meezing refrein weet te waarderen. Deze beknopte verzameling sluiten The Foxholes af met ‘Quiet Castles’ een meer gevoelige, akoestische ballade. Voor wie The Foxholes niet kent is ‘Un Mal Menor’ alvast een fijne introductie, een aangename kennismaking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten