Queen Elephantine
Kala
Atypeek Music
Opgericht in 2006 in Hong Kong verkaste dit combo eerst naar New York en verhuisde tenslotte naar Providence, Rhode Island dat nu dienst doet als uitvalsbasis. Naast enkele split cd’s met Sons Of Otis, Elder en Alunah heeft Queen Elephantine al een aantal eigen platen op zijn conto staan met als meest recente ‘Scarab’ dat verscheen in 2013. Onder impuls van gitarist Indrayudh Shome haalt het steeds in bezetting wisselende collectief inspiratie uit het Hindoeïsme. De titel van dit album (hun vijfde) verwijst naar de god van de tijd Kala die ook opduikt in de Javaanse en Balinese mythologie als Batara Kala, de god van de onderwereld. Queen Elephantine improviseert naar hartelust in wat ook wel eens wordt omschreven als meditatieve blues. Opener ‘Quartered’ is een broeierig, psychedelisch en psychotisch stuk waarin allerlei gitaar effecten en een donkere baslijn de dienst uitmaken. ‘Quartz’ is rauwer en gaat meer richting stonerrock tot doom metal. in ‘Ox’ en ‘Onyx’ evolueert de muziek naar een mythische, bijna religieuze beleving, al blijven ook hier de doom elementen, metal gitaren en tonnen feedback een voorname rol spelen. ‘Deep Blue’ heeft een sterk repetitief karakter. Deze track dient zich aan als een soort van duistere mantra en brengt je in een bedwelmende, doch beklemmende roes. Het zich uitermate traag voortslepende doom/drone opus ‘Throne Of The Void In The Hundred Petal Lotus’ is op zijn manier zo mogelijk nog heftiger en het passende sluitstuk voor deze langspeler. Queen Elephantine blijft een buitenbeentje. Een groep die zich tot doel stelt de de verbeelding van de luisteraar te blijven stimuleren en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten