Sadness

Sadness

Somewhere Along Our Memory…

Distant Voices

‘Somewhere Along Our Memory’ verscheen eerder dit jaar - op 4 februari om precies te zijn - op cassette in een oplage van amper 25 stuks bij het label Depressive Illusions. En nu voor de eerste maal op cd via het Franse Distant Voices, ook in een beperkt aantal van slechts 63 exemplaren. Deze versie bevat met ‘The Way She Smiles’ een niet eerder verschenen track en een andere, alternatieve hoes afbeelding van de hand van Thomas Bel. Sadness is de eenmansonderneming van Damián Antón Ojeda. Een naar de VS uitgeweken, Mexicaanse en zeer productieve muzikant die dit jaar alleen al een achttal releases op diverse geluidsdragers op zijn palmares heeft staan. Zijn muziek wordt omschreven als ‘depressive post-black metal’, een benaming die niet helemaal de lading dekt. Ojeda mikt vooral op het creëeren van een specifieke sfeer en daarvoor beperkt hij zich niet tot een bepaalde muziekstijl. Zijn muzikale spectrum is heel wat breder en gaat van dark ambient over shoegaze, drone en postrock tot dromerige pop excursies. Zeventig minuten lang word je ondergedompeld in een decor van wisselende stemmingen. Al is de toon overwegend neerslachtig, mistroostig en deprimerend. Toch zeker als het black metal monster dan toch de kop opsteekt in een monumentale compositie als ‘When The First Snow Fell…’. Zenuwslopend is het enerverende gekrijs in het voor de helft als gewone rocksong opgebouwde ‘D’Un Ciel De Nuit’. Het tweede gedeelte is experimenteler. Eerst meer ambient getint, daarna postrock ingekleurd om dan met minimalistische ambient klanken af te sluiten. Hemels mooi is het postrock en shoegaze opus ‘Kiss In October’. Ook ‘Her’ is een gelijkaardige, fraai opgebouwde song met zowel melancholische als ingetogen features. Bonus track ‘The Way She Smiles’ kun je qua klankkleur onderbrengen bij black metal, maar muzikaal blijft het een vreemde combinatie van overwegend akoestische gitaar, ijle percussie en koorzang. Dit is mijn eerste kennismaking met de muziek van Damián Antón Ojeda, alias Sadness. Het is een plaat die alleszins mijn interesse heeft gewekt. Ben dan ook zinnens om meer van zijn werk te exploreren.