zaterdag 8 april 2017

White Willow

White Willow
Future Hopes
The Laser’s Edge/Bertus

Noorse prog rock band die al sinds 1995 actief is. Met ‘Future Hopes’ is het huidige sextet toe aan zijn zevende studioplaat. Een veelvoud aan personeelswissels heeft nog altijd zijn weerslag op het creatieve proces. De groep zoekt zijn heil in variaties in stijl gaande van progressieve rock over folk rock, art rock, symfonische rock tot en met hardrock. Enige constante en kenmerkend voor het groepsgeluid doorheen de jaren zijn het gebruik van Moog en mellotron plus de zowel akoestische als elektrisch ingespeelde, galmende gitaarakkoorden. De songs klinken droevig ook al door de treurige teksten. Frontvrouw Venke Knutson heeft een hoog een breekbaar timbre. In samenspel met de donkere baslijnen en drumpatronen van respectievelijk Ellen Andreas Wang en Mattias Olsson is de muzikale strekking nogal hoogdravend en doet soms denken aan Genesis of The Alan Parsons Project. Twee van de composities overschrijden de tien minuten grens, waarvan één bijna de kaap van twintig minuten rond (‘A Scarred View’). De arrangementen zijn dan ook gecompliceerd en wat moeilijker verteerbaar. Veel wordt goedgemaakt door de intrinsieke schoonheid en de toch wel veelzijdige artistieke invulling. De reguliere speelduur wordt aangedikt met twee bonus tracks: ‘Animal Magnetism’ van Scorpions. Door meerdere bands reeds gecoverd en hier verrassend voorzien van jazzy en oosterse klanken toe te schrijven aan klarinettist en gastmuzikant David Krakauer. Nummer twee is een solo uitstapje gecomponeerd en gespeeld door toetsenist Lars Fredrik Frøslie. ‘Future Hopes’ is een kunstig geconstrueerd album, waarin ruimte wordt gelaten voor een experimentele benadering. Vertoont eveneens avantgardistische trekjes. Vereist meerdere luisterbeurten om helemaal te doorgronden.

Geen opmerkingen: