donderdag 4 mei 2017

Hajk

Hajk
Hajk
Jansen Plateproduksjon / PIAS
Fris van de lever zo kun je de pop/rock omschrijven van het Noorse Hajk. De vijf muzikanten weten op een slimme manier indie rock te combineren met commercieel getinte pop. Nog een punt dat in hun voordeel spreekt: Met Preben Sælid Andersen en Sigrid Aase hebben ze twee vocalisten in huis. Een vrouw/man combinatie die voor dynamiek zorgt en die gepast alterneren of een duet aangaan. Een andere belangrijke factor zijn de ene keer speelse en vernuftige of anders soms ingetogen passages van toetsenist Einar Næss Haugseth en het kwieke gitaarspel van Andersen. De ritmesectie bestaande uit bassist Knut Olav Buverud Sandvik en drummer Johan Nord zijn de koele kikkers die de ruggengraat vormen voor de fijnzinnige muziekjes van Hajk. Toegegeven, het zat ze mee van in het begin. Hun drie singles werden onmiddellijk opgepikt door radiostations, zowel in binnen- als buitenland. Ze mochten ook aantreden op de drie belangrijkste festivals van Noorwegen. En terecht, want dit debuut van Hajk ontgoocheld niet. Ze staan garant voor overwegend vrolijk klinkende liedjes, verhalend en volwassen. Soms kan het ook weemoedig zoals in het prachtige ‘Not Anymore’, het ontroerende ‘Somebody Else’ of wat feller (‘My Enemy'). Echt zwakke momenten vallen er niet te noteren. Alle songs zijn fraai en melodieus. Iedereen zal wel zijn eigen persoonlijke favorieten hebben. In mijn geval zijn dat ‘Flowerdust’, ‘Common Sense’ en ‘Best Friend’. Het geheel overschouwend is het debuut van Hajk een consistent werkstuk dat borg staat voor uren luisterplezier.   

Geen opmerkingen: