donderdag 12 oktober 2017

Eagles Of Death Metal

Eagles Of Death Metal
I Love You All The Time: Live At The Olympia In Paris
Eagle Vision/Universal

De Amerikaanse groep Eagles Of Death Metal zullen vooral de geschiedenis ingaan als de groep die op de bühne stond tijdens de terroristische aanslag in de Bataclan in Parijs op 13 november 2015. 89 concertgangers werden er vermoord, waaronder Nick Alexander één van hun medewerkers die op het moment van de aanval bij de merchandise tafel stond. De muzikanten zelf konden ontsnappen. Op 16 februari 2016 kwam EODM terug naar Parijs en speelde er een vervangend concert in L’Olympia. Een optreden dat werd opgedragen aan alle slachtoffers van terreur in de wereld. Net als de Bataclan toen was de L’Olympia uitverkocht. Frontman Jesse Hughes, drummer Josh Homme en ook de overige groepsleden waren duidelijk onder de indruk en ontroerd door de ontvangst die hen te beurt viel van een tot de nok gevulde zaal. Ondanks alles wou het publiek er een onvergetelijk feestje van maken. Muziek verbind mensen en dat bleek andermaal uit dit evenement. Emoties kunnen hoog oplopen en in de roes en gedragen door de massa speelden Eagles Of Death Metal de ziel uit hun lijf. De groep kan trouwens terugvallen op vier niet te versmaden albums en dat helpt als je voor anderhalf uur entertainment moet zorgen. Men ging al vast vol gas van start met het gedreven ‘I Only Want You’ met tussenin een moment van stilte een imposant eerbetoon aan de slachtoffers. Ook ‘Complexity’, ‘Whorehoppin’ (Shit, Goddamn)’, ‘Miss Alissa’, ‘I Like To Move In The Night’ en het aan Nick Alexander opgedragen ‘Secret Plans’ sloegen gensters. Kwam het door de alteratie; de stem van zanger/gitarist Jesse klonk nogal kwetsbaar en hij had meermaals moeite om de juiste toon te houden. Het deed wat afbreuk aan de set. Soms kwam dit de liedjes ten goede zoals tijdens hun coverversie van Duran Duran’s ‘Save A Prayer’, ‘I Love You All The Time’ en ‘I Got A Feelin (Just Nineteen)’. Dat het een speciale avond was bleek uit de hele opzet. Een gitaar aan diggelen slaan (‘That guitar was fucking with me and my people right here. It can not do that!’), een sjaal en gitaar in de Franse driekleur, speciale T-shirts en hemdjes (alleen Joshua bleef zonder, ze hadden zijn maat niet), de interactie met het publiek; het hoorde er allemaal bij. Voor nog wat leuke intermezzi zorgden afwisselend drummers Homme en Julian Dorio (sigaretje roken, tijdschrift doorbladeren of synchroon van jetje geven). Tijdens het laatste en heftige ‘Speaking In Tongues’ nam Hughes de lift naar boven om bij de PA en tussen het publiek een stukje gitaar te gaan spelen. Dat de rest van de band ondertussen wat moest improviseren werd met de mantel der liefde bedekt. Dat Eagles Of Death Metal hier revanche namen en hun gram haalden zal iedereen geweten hebben. In hoeverre dit een historische opname is? In de geschiedenis van de band ongetwijfeld. De dvd bevat nog drie extra tracks als bonusmateriaal, opgenomen tijdens een concert in de Teragram Ballroom in Los Angeles.

Geen opmerkingen: