Struggler

Struggler

Terug van nooit weggeweest

Begin de jaren tachtig stond Struggler mee aan de wieg van de Belgische postpunk scene. De groep kende samen met genregenoten Siglo XX en De Brassers een steile klim, ook in het buitenland. In 1985 verminderde de belangstelling, al bleef de band al die tijd bestaan en werd er nog; zij het sporadisch opgetreden. Dit jaar brachten ze, geheel onverwacht met ‘The Gap’ een verrassend goede cd uit. Reden genoeg om deze Belgische trots van weleer terug in de schijnwerpers te plaatsen. Gesprekspartner was bezieler en man van het eerste uur zager/gitarist Rene Hulsbosch.

Paul Van de gehuchte

Hoe is het voor Struggler allemaal begonnen en waarom de naam Struggler?

‘Struggler is begonnen als een eenmansproject. In 1976 speelde ik in Kashmir, een coverband met nummers van Jimi Hendrix, Iggy Pop, Deep Purple, Black Sabbath, etc. Met de opkomst van de punkrock begon ik met het schrijven van een  repertoire dat niet geschikt was voor Kashmir. De naam kwam tot stand tijdens een brainstormsessie, zo kwam ‘The Struggle For Life’ boven drijven via mijn oudere zus. Het was daaruit dat de naam "Struggler" gedestilleerd werd. Uiteindelijk werden de  deelnemende leden gevonden in het toenmalige punk café ‘De Kwiet' begin 1979. Na 5 weken repeteren speelden we ons eerste concert.’

Welke zijn de grote verschillen in de muziekbusiness toen en nu? 

‘Platenfirma's en gevestigde muziekbladen hadden toen nog een monopoly positie. Met de komst van de DIY-cultuur kwam daar verandering in. We konden onze doelgroepen bereiken middels een eigen circuit, zelfgemaakte flyers en info blaadjes, kleinschalig maar doeltreffend. Nu is er het wereldwijde web, sneller met een veelvoud qua bereik.’

Hoe moeilijk was het om destijds te overleven?

‘Daar zat geen moeilijkheidsgraad op. We waren vrij van handelen, doen en laten, er was geen druk van buitenaf. We speelden voor het plezier, louter om de muziek, niet voor het geld.’ 

Eigenlijk is Struggler nooit echt gesplit, want jullie zijn sporadisch blijven optreden. Was dat een bewuste keuze?

‘Door de jaren heen zijn er diverse groepsleden vertrokken om andere belangen te dienen. Uit de nevenprojecten werden dan nieuwe groepsleden aangetrokken waardoor we in een deelverzameling terechtkwamen. Zo kon Struggler overleven.Ook hadden we de mogelijkheid om traag te rijpen en zonder het zelf te beseffen de groep beter te laten worden. De nieuwe leden waren meer betrokken, dynamischer als het ware. Struggler evolueerde van project naar een echte band waar ieder zijn verantwoordelijkheid nam, ook op financieel vlak.’

Vader en zoon spelen nu samen in Struggler. Hoe voelt dat aan? Ging dat spontaan?

‘Dat is erg spontaan gegaan ja. Alain heeft een grote voorliefde voor metal en aanverwante stijlen en in de marge waardeert hij nog andere muziekgenres ook. Op een gegeven moment was hij mee naar een Struggler repetitie en speelde een aantal nummers mee, louter voor de grap. Dat beviel erg goed. Ik kon me zo ook meer gaan concentreren op het zingen. Ook moet ik bekennen dat het me aangrijpt om hem live vol gas te zien geven en de gitaarpartijen naar een hoger niveau te stuwen.’

 

Hoe is de nieuwe plaat tot stand gekomen?

‘De goesting was er al lang en door het stilvallen van een aantal nevenprojecten en het verzoek voor een optreden op Rock Monsieur, een lokaal festival, was de toon snel gezet. We hebben de nieuwe nummers daarna opgenomen en een paar oudjes in nieuw jasje gestoken.’

Hoe zijn de reacties van pers en publiek op ‘The Gap’? 

‘Boven verwachting temeer omdat we toch weer andere bronnen aanboorden, meer de hardere kant zochten deze keer. Iedere Struggler release stelt zich om onverklaarbare redenen tot doel de herhaling te schuwen, dat gaat spontaan zo. We zijn dan ook erg dankbaar voor de schitterende reviews en de positieve reacties van pers en publiek.’

Waarom die mix van oude songs en nieuwe nummers?

‘Er is nog steeds vraag naar het oude plaatwerk en men vraagt absurde prijzen op de tweedehandsmarkt. Dat is ver voorbij het doel van de geest waarin Stuggler toen tot stand is gekomen. Vandaar de keuze om een aantal oude nummers in herwerkte versie in de nieuwe release te verwerken. In de toekomst willen we deze formule zeker nog eens toepassen temeer omdat er nog een aantal nummers beschikbaar zijn die voor verbetering vatbaar zijn.’

Wat is er qua muziekstijl veranderd? 

Steviger, harder. We moesten gevolg geven aan de tijdsgeest. Het feit dat de huidige politiek in een record tempo de sociale verworvenheden sloopt en op middeleeuwse wijze de minst bedeelden viseert lag aan de basis van ons besluit.’

Hoe ziet de nabije toekomst eruit? Wat zijn jullie plannen? 

‘Blijven gaan en groeien, vasthouden aan onze eigenzinnigheid. Dat is voor ons de enige manier om te overleven. We zullen nooit ophouden te bestaan, tenzij de oerelementen ons terugroepen.’