August Rosenbaum
Vista
Tambourhinoceros
Zijn vierde soloplaat ‘Vista’ is mijn eerste kennismaking met toetsenist August Rosenbaum. Nochtans is hij verantwoordelijk of nauw betrokken bij wat het Deense muzieklandschap de laatste jaren domineert. Zo was hij mee op wereldtoernee met Quadron, schreef strijkersarrangementen voor MØ, won Deense muziekprijzen, mocht aantreden op het Sónar Festival in Barcelona en sleepte in 2014 met zijn solo uitstap ‘Heights’ nominaties in de wacht voor de Nordic Music Prize, de National Danish Critics’ Award, de National Publishers’ Prize en de titel ‘componist van het jaar’ bij de Deense Jazz Music Awards. Met zijn nieuwe album brengt Rosenbaum een bloemlezing van zijn breed geschakeerde muzikale achtergrond. August is zowel thuis in ambient, electro, jazz, klassiek als film- en popmuziek. ‘Vista’ laat een muzikant horen, overtuigt van zijn eigen gelijk en talent. Het is een fascinerend werkstuk, heel aanschouwelijk en fijnzinnig qua uitvoering. Zo zou ‘Belmondo’ kunnen refereren naar de acteur Jean-Paul Belmondo en als compositie lijkt het wel een ode aan de Franse filmindustrie. Veel van de overige, overwegend instrumentale nummers zijn minder uitgesproken en drijven op verschillende combinaties van uiteenlopende genres en stijlen. Echt voor zichzelf spreken doen alleen het droefgeestige, weemoedige ‘Tristana’ en het ontroerende, sentimentele ‘Emo’. Voor het soulvolle ‘Calling Out’ werd Philip Owusu gevraagd om een liedjestekst te schrijven en die ook in te zingen. En ook in ‘Credo’ zijn er zij het weliswaar bewerkte stemmen te horen die echter helemaal opgaan in het geheel van instrumenten. ‘Wu’ doet denken aan die andere grootmeester van de synthesizer: Vangelis. De twee laatste songs ‘Melville” en “Victim’ zijn er wat te veel aan en stellen licht teleur. Met ‘Vista’ geeft August Rosenbaum zijn persoonlijke visie op door synthesizers gestuurde elektronische muziek. Het is een toch wel boeiend en markant werkstuk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten